Commentaar op Genesis door Calvijn – genummerd - Ds. W. Pieters

Genesis 42 Jozef broeders gaan naar Egypte
(1060) Als aan Gods knechten de keuze wordt gelaten, is niets veiliger dan alle mogelijke weelderigheid
te vermijden.
43 En hij deed hem rijden op den tweeden wagen dien hij had; en zij riepen voor zijn aangezicht:
Knielt. Alzo stelde hij hem over gans Egypteland.
44 En Farao zeide tot Jozef: Ik ben Farao; doch zonder u zal niemand zijn hand of zijn voet
opheffen in gans Egypteland.
45 En Farao noemde Jozefs naam Zafnath Paänéah, en gaf hem Asnath, de dochter van Potiféra,
overste van On, tot een vrouw; en Jozef toog uit door het land van Egypte.
46 Jozef nu was dertig jaar oud als hij stond voor het aangezicht van Farao, koning van Egypte;
en Jozef ging uit van Farao's aangezicht en hij toog door gans Egypteland.
47 En het land bracht voort in de zeven jaren des overvloeds, bij handvollen.
48 En hij vergaderde alle spijze der zeven jaren, die in Egypteland was, en deed de spijze in de
steden; de spijze van het veld van elke stad, hetwelk rondom haar was, deed hij daarbinnen.
49 Alzo bracht Jozef bijeen zeer veel koren, als het zand der zee, totdat men ophield te tellen;
want daarvan was geen getal.
50 En Jozef werden twee zonen geboren, eer er een jaar des hongers aankwam, die Asnath, de
dochter van Potiféra, overste van On, hem baarde.
51 En Jozef noemde den naam des eerstgeborenen Manasse; want, zeide hij, God heeft mij doen
vergeten al mijn moeite en het ganse huis mijns vaders.
(1061) Men hoeft zich niet druk te maken met het verontschuldigen van Jozefs zonde. Veeleer
meen ik, dat wij er op gewezen worden, hoezeer men zich moet wachten voor de verlokkingen van de
wereld, dat deze niet meer dan behoorlijk onze zinnen strelen. (1062) Immers, zie naar Jozef: hoe zuiver
hij ook God dient, toch is zijn geest verduisterd, doordat de zoetheid van de eer hem bekoorde,
zodat hij zonder te denken aan zijn vaderlijk huis, zich naar zijn genoegen in Egypte bevindt. (1063)
Dit stond bijna gelijk met zich af te scheiden van Gods kudde. (1064) Wel is dit een lofwaardige bescheidenheid,
dat hij uit begeerte om de Goddelijke goedheid jegens hem te verkondigen, zich niet
schaamt in de namen van zijn zonen een gedenkteken op te richten van zijn droevig lot.
52 En den naam des tweeden noemde hij Efraïm; want, zeide hij, God heeft mij doen wassen in
het land mijner verdrukking.
53 Toen eindigden de zeven jaren des overvloeds, die in Egypte geweest was.
54 En de zeven jaren des hongers begonnen aan te komen, gelijk als Jozef gezegd had. En er
was honger in al de landen, maar in gans Egypteland was brood.
55 Als nu gans Egypteland hongerde, riep het volk tot Farao om brood; en Farao zeide tot alle
Egyptenaars: Gaat tot Jozef, doet wat hij u zegt.
56 Als dan honger over het ganse land was, zo opende Jozef alles waarin iets was, en verkocht
aan de Egyptenaars; want de honger werd sterk in Egypteland.
57 En alle landen kwamen in Egypte tot Jozef om te kopen; want de honger was sterk in alle
landen.
Genesis 42
Jozef broeders gaan naar Egypte
1 TOEN Jakob zag dat er koren in Egypte was, zo zeide Jakob tot zijn zonen: Waarom ziet gij
op elkander?
(1065) Gods voorzienigheid is op zichzelf beschouwd een doolhof. Zodra wij echter de uitkomst
van de dingen met het begin verbinden, straalt ons die verwonderlijke manier van doen schitterend
tegen. (1066) Onze eigen traagheid verhindert ons, om met de ogen van het geloof te zien, dat
God de wereld bestuurt. (1067) Omdat er haast geen duidelijker schilderij van de Goddelijke voorzie-
102