Commentaar op Genesis door Calvijn – genummerd - Ds. W. Pieters

Genesis 30 Jakobs kudde
iemand door al te grote haast zich stoot. En daarom moeten wij des te meer op onze hoede zijn tegen
de aandrang van het vlees, als wij de rechte weg begeren te houden.
10 En Zilpa, Lea's dienstmaagd, baarde Jakob een zoon.
11 Toen zeide Lea: Er komt een hoop. En zij noemde zijn naam Gad.
12 Daarna baarde Zilpa, Lea's dienstmaagd, Jakob den tweeden zoon.
13 Toen zeide Lea: Tot mijn geluk, want de dochters zullen mij gelukkig achten. En zij noemde
zijn naam Aser.
14 En Ruben ging in de dagen van den tarweoogst, en hij vond dûdaïm in het veld, en hij
bracht ze tot zijn moeder Lea. Toen zeide Rachel tot Lea: Geef mij toch van uws zoons dûdaïm.
(822) De Geest vertoont hier niet een prachtig schouwspel, waarmee de Joden zouden kunnen
pralen, maar hen vernederend verheft Hij Gods genade, dat Hij Zijn Kerk uit niet heeft te voorschijn
geroepen.
15 En zij zeide tot haar: Is het weinig dat gij mijn man genomen hebt, dat gij ook mijns zoons
dûdaïm nemen zult? Toen zeide Rachel: Daarom zal hij dezen nacht voor uws zoons dûdaïm
bij u liggen.
16 Als nu Jakob des avonds uit het veld kwam, ging Lea uit hem tegemoet en zeide: Gij zult tot
mij inkomen; want ik heb u om loon zekerlijk gehuurd voor mijns zoons dûdaïm; en hij lag
denzelven nacht bij haar.
17 En God verhoorde Lea; en zij werd bevrucht en baarde Jakob den vijfden zoon.
18 Toen zeide Lea: God heeft mijn loon gegeven, nadat ik mijn dienstmaagd aan mijn man gegeven
heb. En zij noemde zijn naam Issaschar.
19 En Lea werd wederom bevrucht en zij baarde Jakob den zesden zoon.
20 En Lea zeide: God heeft mij, mij heeft Hij begiftigd met een goede gift; ditmaal zal mijn man
mij bijwonen, want ik heb hem zes zonen gebaard. En zij noemde zijn naam Zebulon.
21 En zij baarde daarna een dochter; en zij noemde haar naam Dina.
22 God dacht ook aan Rachel; en God verhoorde haar en opende haar baarmoeder.
23 En zij werd bevrucht en baarde een zoon; en zij zeide: God heeft mijn smaadheid weggenomen.
24 En zij noemde zijn naam Jozef, zeggende: De HEERE voege mij een anderen zoon daartoe.
Jakobs kudde
25 En het geschiedde als Rachel Jozef gebaard had, dat Jakob tot Laban zeide: Laat mij vertrekken,
dat ik ga tot mijn plaats en naar mijn land.
26 Geef mijn vrouwen en mijn kinderen, om dewelke ik u gediend heb, dat ik vertrek; want gij
weet mijn dienst, dien ik u gediend heb.
27 Toen zeide Laban tot hem: Zo ik nu genade gevonden heb in uw ogen; ik heb waargenomen,
dat de HEERE mij om uwentwil gezegend heeft.
28 Hij zeide dan: Noem mij uitdrukkelijk uw loon, dat ik geven zal.
(823) Hoe groter de verdraagzaamheid van de heilige man was, hoe meer willekeur Laban tegenover
hem gebruikte. Zo misbruikt de wereld de inschikkelijkheid der vromen; en hoe meer zij zich
vredelievend gedragen, des te driester de wereld hen aanvalt. (824) Hoezeer wij ook, in deze wereld, als
schapen aan het geweld en het onrecht der wolven zijn blootgesteld, toch hebben wij niet te vrezen,
dat zij ons zullen verscheuren of inslikken, omdat toch de hemelse Herder ons beschermt met Zijn
hoede.
29 Toen zeide hij tot hem: Gij weet hoe ik u gediend heb, en hoe uw vee bij mij geweest is.
30 Want het weinige dat gij vóór mij gehad hebt, dat is tot een menigte uitgebroken; en de
HEERE heeft u gezegend bij mijn voet; nu dan, wanneer zal ik ook werken voor mijn huis?
74