Commentaar op Genesis door Calvijn – genummerd - Ds. W. Pieters

Genesis 2 De schepping van den mens
Genesis 2
De zevende dag geheiligd
1 ALZO zijn volbracht de hemel en de aarde en al hun heir.
2 Als nu God op den zevenden dag volbracht had Zijn werk, dat Hij gemaakt had, heeft Hij
gerust op den zevenden dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had.
3 En God heeft den zevenden dag gezegend en dien geheiligd; omdat Hij op denzelven gerust
heeft van al Zijn werk, hetwelk God geschapen had om te volmaken.
(10) Het zegenen van de zevende dag is niets anders dan de plechtige wijding waarmee God de
genegenheden en bezigheden van de mensen op de zevende dag Zich toeeigent. Dit is een heilige roeping
die de mensen aan de beslommeringen der wereld ontrukt en hen geheel aan God toewijdt. (11)
Wel past ons de overdenking van Gods werken gedurende ons hele leven, en hebben wij ons er dágelijks
in te oefenen om de grote goedheid van God, Zijn rechtvaardigheid, kracht en wijsheid, in deze
grote schouwplaats van hemel en aarde op te merken, maar omdat mensen minder ijverig zijn dan terecht
is, is elke zevende dag bijzonder uitgekozen om aan te vullen wat aan de voortdurende overdenking
ontbreekt.
De schepping van den mens
4 Dit zijn de geboorten des hemels en der aarde, als zij geschapen werden; ten dage als de
HEERE God de aarde en den hemel maakte,
5 En allen struik des velds, eer hij in de aarde was, en al het kruid des velds, eer het uitsproot;
want de HEERE God had niet doen regenen op de aarde, en er was geen mens geweest om
den aardbodem te bouwen.
6 Maar een damp was opgegaan uit de aarde en bevochtigde den gansen aardbodem.
7 En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde en in zijn neusgaten
geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.
(12) Mozes vertelt dat de mens oorspronkelijk stof geweest is. Hij had gezegd dat de mens naar
het beeld van God was geschapen. Dit is de hoogste en onvergelijkelijke adel. Opdat nu de mensen
zich daarop niet zouden gaan verheffen, stelt hij hun oorspronkelijke afkomst hun voor ogen. (13)
Adam is van Godswege tot bewoner van de aarde gesteld, opdat hij – terwijl hij zijn tijdelijk leven
daarop doorbracht – de hemelse heerlijkheid zou bedenken. Hij is door de Heere met ontelbare weldaden
rijkelijk begiftigd, opdat hij door het genot daarvan Zijn Vaderlijke goedheid zou leren kennen.
8 Ook had de HEERE God een hof geplant in Eden, tegen het oosten; en Hij stelde aldaar den
mens, dien Hij geformeerd had.
9 En de HEERE God had alle geboomte uit het aardrijk doen spruiten, begeerlijk voor het gezicht
en goed tot spijze; en den boom des levens in het midden van den hof, en den boom der
kennis des goeds en des kwaads.
(14) Mozes verhaalt dat de hof van Eden bijzonder verrijkt is geweest met allerlei vruchtdragend
geboomte. En dit is met opzet door de Heere gedaan, opdat de begeerlijkheid van de mens des te
minder verontschuldiging zou hebben, als ze – ontevreden met zo‘n bijzondere overvloed van vruchten
en zo‘n genot en verscheidenheid, als hun ten deel viel – tegen het bevel van God zich in het verderf
stortten. (15) Met opzet verhaalt de Heilige Geest door Mozes hoe groot de gelukstaat van Adam
was, opdat het boosaardige van zijn onmatigheid des te duidelijker zou uitkomen, omdat zo‘n overvloed
hem niet voldoende kon verzadigen en weerhouden, om aan de verboden vrucht de hand te
slaan. (16) Ongetwijfeld was het een schandelijke ondankbaarheid, dat de mens in zo‘n gelukkige en
gewenste staat niet kon rusten. Ook was zijn lust meer dan dierlijk, dat zo‘n grote overvloed hem niet
kon verzadigen. (17) God wilde dat de mens, zo dikwijls als hij de vrucht van die boom proefde, zich
zou herinneren van Wie hij het leven had ontvangen; dat hij zou erkennen dat hij niet door eigen
kracht, maar alleen door Gods genade leefde. (18) Door dit teken werd Adam opgeroepen om zich
3