Commentaar op Genesis door Calvijn – genummerd - Ds. W. Pieters

Genesis 49 Jakob neemt afscheid van zijn zonen
Kortom, het was alsof Hij het zaad van eeuwige zaligheid overal heen uitstrooide of de bedienaren
van Zijn genade uitzond.
8 Juda, gij zijt het, u zullen uw broeders loven; uw hand zal zijn op den nek uwer vijanden;
voor u zullen zich uws vaders zonen nederbuigen.
9 Juda is een leeuwenwelp, gij zijt van den roof opgeklommen, mijn zoon. Hij kromt zich, hij
legt zich neder als een leeuw en als een oude leeuw; wie zal hem doen opstaan?
10 De scepter zal van Juda niet wijken, noch de wetgever van tussen zijn voeten, totdat Silo
komt, en Denzelven zullen de volken gehoorzaam zijn.
(1223) Hier voorzegt hij, dat de Messias niet alleen koning zou zijn over één volk, maar dat onder
Zijn opperbevel de onderscheidene volken vergaderd zouden worden, zodat zij samensmolten.
(1224) Nu weten wij, dat dit past op Christus, aan Wie de erfenis der wereld was beloofd, onder Wiens
juk de volken zijn gebracht, op Wiens wenk zijn zij vergaderd die vroeger verstrooid waren. (1225)
Voorts heeft de roeping van de volkeren hier dit merkwaardige getuigenis, dat zij in de gemeenschap
van het verbond zullen worden ingelijfd, om onder één Hoofd één volk te worden met de natuurlijke
zonen van Abraham.
11 Hij bindt zijn jongen ezel aan den wijnstok en het veulen zijner ezelin aan den edelsten wijnstok;
hij wast zijn kleed in den wijn en zijn mantel in wijndruivenbloed.
(1213) Voor het uiterlijke schijnt dit gering en nietig, dat aan Juda‘s stam een gebied wordt beloofd
rijk aan wijnstokken, en een overvloed van kudden, die melk voortbrengen. Maar als iemand
overweegt, dat de Heere hierin een schitterend bewijs van Zijn uitverkiezing gaf, dat Hij als een huisvader
afdaalt tot de zorg voor levensonderhoud, en ook in zaken van weinig gewicht toont, dat Hij aan
Abrahams zonen door de heilige band van het verbond was verbonden, dan zal hij niet naar een diepere
verborgenheid zoeken.
12 Hij is roodachtig van ogen door den wijn en wit van tanden door de melk.
13 Zebulon zal aan de haven der zeeën wonen; en hij zal aan de haven der schepen wezen, en
zijn zijde zal zijn naar Sidon.
(1226) Wij weten van hoeveel gewicht de erfenis was, die als een onderpand het oude volk van
zijn aanneming verzekerde. (1227) Door deze profetie moest dus niet maar één stam worden aangemoedigd,
maar het hele volk, om ijverig de aangeboden genade, die ook zeker voor hen was weggelegd,
aan te nemen.
14 Issaschar is een sterkgebeende ezel, nederliggende tussen twee pakken.
15 Toen hij de rust zag, dat zij goed was, en het land, dat het lustig was, zo boog hij zijn schouder
om te dragen, en was dienende onder tribuut.
16 Dan zal zijn volk richten, als een der stammen Israëls.
17 Dan zal een slang zijn aan den weg, een adderslang nevens het pad, bijtende des paards verzenen,
dat zijn rijder achterovervalle.
18 Op Uw zaligheid wacht ik, HEERE.
(1228) Ik denk, dat Jakob – toen hij als van een hoogte zag, dat de toestand van zijn geslacht
gedurig aan verschillende wisselingen onderworpen zou zijn, ja door stormen zou worden geslingerd,
die weinig verschilden van de ondergang – door zorg en vrees werd bewogen. (1229) Ziende de vele
moeiten, de vele gevaren, de vele aanvallen, en ook de vele slagen, die zijn zaad gedurig met de ondergang
zouden bedreigen, kan het niet anders of hij treurt daarover, en raakt naar de mens ook in verwarring.
(1230) Maar om zich met zegevierende standvastigheid van gemoed tegen alle soorten beproevingen
te stellen, wendt hij zich tot de Heere, Die beloofd had, dat Hij de Beschermer zou zijn
van dat volk. (1231) Ook twijfel ik niet, of hij heeft gedacht aan zijn zonen, om hen tot hetzelfde vertrouwen
op te wekken. (1232) Omdat hij zelf niet de bewerker kon zijn van de te verwachten zaligheid,
was het nodig zich te verlaten op Gods belofte. (1233) Op dezelfde manier hebben wij tegenwoordig
ook de bewaring van de kerk te hopen. (1234) Want al schijnt zij als een schip in een onstuimige
zee geslingerd te worden, en bijna onder de baren bedolven te worden, en al zijn ook in de toekomst
nog grotere stormen te wachten, toch mag men te midden van duizend doden hopen op de
121