Commentaar op Genesis door Calvijn – genummerd - Ds. W. Pieters

Genesis 47 De behouder ten leven
aanzienlijk zijn, opdat de engelen ons eens ontvangen in de gemeenschap van hun eeuwige heerlijkheid.
5 Toen sprak Farao tot Jozef, zeggende: Uw vader en uw broeders zijn tot u gekomen;
6 Egypteland, dat is voor uw aangezicht; doe uw vader en uw broeders in het beste van het
land wonen; laat hen in het land Gosen wonen; en zo gij weet dat er onder hen kloeke mannen
zijn, zo zet hen tot veemeesters over hetgeen dat ik heb.
(1160) O, dat deze gematigdheid meer zou heersen bij de adel: dat zij zich in persoonlijke aangelegenheden
niet anders gedroegen, dan alsof zij gewone mensen waren.
7 En Jozef bracht zijn vader Jakob mede en stelde hem voor Farao's aangezicht; en Jakob zegende
Farao.
(1161) Hoe zij die over ons heersen, ook zijn, wij hebben het bevel om voor hen openbare gebeden
te doen (1 Timotheüs 2:1-2 1)
8 En Farao zeide tot Jakob: Hoevele zijn de dagen der jaren uws levens?
9 En Jakob zeide tot Farao: De dagen der jaren mijner vreemdelingschappen zijn honderd en
dertig jaren; weinig en kwaad zijn de dagen der jaren mijns levens geweest, en hebben niet bereikt
de dagen van de jaren des levens mijner vaderen in de dagen hunner vreemdelingschappen.
(1162) Zoals zij zich niet schaamden, om gedurende hun hele levensloop te zwerven, en om
voor vreemdelingen en bijwoners te worden uitgescholden waar zij ook kwamen, zo heeft God hen
met de onschatbare eer verwaardigd, dat zij erfgenamen van de hemel zouden zijn. (1163) Met welke
gedachte horen wij de wereld te bewonen, waarop ons geen zekere rust of een vast verblijf is beloofd ?
(1164) Hetzij dus iemand in zijn vaderland blijft, hetzij hij gedurig wordt gedwongen van plaats te veranderen,
laat hij zich degelijk in deze overdenking oefenen, dat hij voor korte tijd als gast op aarde
verkeert, totdat hij zijn loop heeft voleindigd, en naar het hemelse vaderland verhuist.
10 En Jakob zegende Farao, en ging uit van Farao's aangezicht.
11 En Jozef bestelde voor Jakob en zijn broeders woningen en hij gaf hun een bezitting in
Egypteland, in het beste van het land, in het land Rámeses, gelijk als Farao geboden had.
12 En Jozef onderhield zijn vader en zijn broeders en het ganse huis zijns vaders, met brood,
tot den mond der kinderkens toe.
De behouder ten leven
13 En er was geen brood in het ganse land, want de honger was zeer zwaar; zodat het land van
Egypte en het land Kanaän raasden vanwege dien honger.
(1165) Zij die vruchtbare akkers bebouwen, hebben geen recht om op hun overvloed te vertrouwen,
maar zij moeten bedenken, dat een grote voorraad niet zozeer uit de ingewanden der aarde
voortkomt, als wel door Gods verborgen zegening afdruipt (of beter: neerstroomt) uit de hemel.
(1166) Als God ons door broodsgebrek op de proef wil stellen, moeten wij Hem tegelijk vragen, dat
Hij ons vormt om met een kalm en zacht gemoed het gebrek te dragen.
14 Toen verzamelde Jozef al het geld dat in Egypteland en in het land Kanaän gevonden werd,
voor het koren dat zij kochten; en Jozef bracht dat geld in Farao's huis.
(1167) Mozes zegt, dat Jozef al het geld dat hij verzameld had, in het huis van de koning heeft
gebracht. Zeldzaam en zonder weerga was deze eerlijkheid, om te midden van zulke grote stapels
(geld) de handen rein te bewaren.
1 Ik vermaan dan vóór alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen
voor alle mensen, voor koningen en allen die in hoogheid zijn, opdat wij een gerust en stil leven leiden mogen
in alle godzaligheid en eerbaarheid.
115