Commentaar op Genesis door Calvijn – genummerd - Ds. W. Pieters

Genesis 30 Rachel benijdt Lea
worden door de Heere aangezien, die onrechtvaardig door de mensen worden veracht. Dus geeft het
de gelovigen een zeer nuttige troost, van wie de ervaring toont dat ze het meest veracht zijn op de wereld.
(810) Zo dikwijls de gelovigen hard en smadelijk worden behandeld, moeten zij tot deze vrijplaats
de toevlucht nemen dat God om deze reden ze te meer gunstig gezind is.
33 En zij werd weder bevrucht en baarde een zoon, en zeide: Dewijl de HEERE gehoord heeft
dat ik gehaat was, zo heeft Hij mij ook dezen gegeven. En zij noemde zijn naam Simeon.
34 En zij werd nog bevrucht en baarde een zoon, en zeide: Nu zal zich ditmaal mijn man bij
mij voegen, dewijl ik hem drie zonen gebaard heb. Daarom noemde hij zijn naam Levi.
35 En zij werd weder bevrucht en baarde een zoon, en zeide: Ditmaal zal ik den HEERE loven.
Daarom noemde zij zijn naam Juda. En zij hield op van baren.
Genesis 30
Rachel benijdt Lea
1 ALS nu Rachel zag dat zij Jakob niet baarde, zo benijdde Rachel haar zuster; en zij zeide tot
Jakob: Geef mij kinderen, of indien niet, zo ben ik dood.
(811) Door deze kwaal (van jaloersheid) in Rachel te tonen, herinnert Mozes ons eraan, dat deze
allen is ingeprent, opdat elk van ons zich geheel eraan wijdt die radicaal uit te roeien om zich daarvan
te reinigen. (812) Om van afgunst te genezen, moeten wij trots en liefde tot onszelf wegdoen.
2 Toen ontstak Jakobs toorn tegen Rachel, en hij zeide: Ben ik dan in plaats van God, Die de
vrucht des buiks van u geweerd heeft?
(813) Jacob wordt toornig, omdat zijn vrouw niets toekende aan Gods voorzienigheid, en dat
ze – zich verbeeldende dat kinderen door toeval geboren zijn – Hem de zorg en het bestuur over het
menselijke geslacht ontneemt. (814) Dit was een heilige verontwaardiging, omdat Jakob aan God de
rechtmatige eer toekent.
3 En zij zeide: Zie, daar is mijn dienstmaagd Bilha, ga tot haar in; dat zij op mijn knieën bare,
en ik ook uit haar gebouwd worde.
(815) Hieruit besluiten wij, dat er geen eind is aan het zondigen, waar eenmaal Gods inzetting is
verwaarloosd.
4 Zo gaf zij hem haar dienstmaagd Bilha tot een vrouw; en Jakob ging tot haar in.
5 En Bilha werd zwanger en baarde Jakob een zoon.
(816) God wedijvert door weldaden met de slechtheid van de mensen en begeleidt onwaardigen
met Zijn genade.
6 Toen zeide Rachel: God heeft mij gericht, en ook mijn stem verhoord, en heeft mij een zoon
gegeven. Daarom noemde zij zijn naam Dan.
(817) Rachel verheerlijkt niet zozeer Gods goedheid, maar juicht zichzelf toe. Laten daarom gelovigen,
door haar voorbeeld geleerd, zich ervan onthouden om Gods heilige Naam door geveinsdheid
te ontheiligen.
7 En Bilha, Rachels dienstmaagd, werd weder bevrucht en baarde Jakob den tweeden zoon.
8 Toen zeide Rachel: Ik heb worstelingen Gods met mijn zuster geworsteld, ook heb ik de
overhand gehad. En zij noemde zijn naam Naftali.
(818) In Rachel wordt ons de trots van onze menselijke natuur uitgetekend, want meestal verheffen
zij die God met Zijn weldaden heeft vereerd, zich zo, om smadelijk tegen hun naasten op te
staan. (819) Als God soms onze straffen verlicht, moeten wij des te meer op onze hoede zijn om niet –
door Zijn goedheid opgezwollen – te vergaan.
9 Toen nu Lea zag dat zij ophield van baren, nam zij ook haar dienstmaagd Zilpa, en gaf die
aan Jakob tot een vrouw.
(820) Wij weten, dat allen die zich op de Heere verlaten, kalm en rustig van gemoed zijn, zodat
zij geduldig verwachten, wat Hij zal geven. (821) Het is een rechtmatige straf voor ons ongeloof, als
73