Commentaar op Genesis door Calvijn – genummerd - Ds. W. Pieters

Genesis 50 Vrees en troost
(1267) Als wij beledigd zijn door leden van de gemeente, moeten wij niet al te streng en te lastig
zijn in het vergeven. (1268) Deze vriendelijkheid wordt ons weliswaar in het algemeen tegenover allen
bevolen, maar waar vereniging van godsdienst er bij komt, is onze hardheid groter dan ijzer, als wij
niet tot barmhartigheid geneigd en gereed zijn. (1269) Als wij een harde strijd hebben met opwellende
toorn of hardnekkige haat, dan moeten wij van de Heere een geest van zachtmoedigheid vragen, die
haar kracht heden ten dage in Christus‘ leden niet minder krachtig openbaart, dan vroeger in Jozef.
18 Daarna kwamen ook zijn broeders en vielen voor hem neder, en zeiden: Zie, wij zijn u tot
knechten.
19 En Jozef zeide tot hen: Vreest niet; want ben ik in de plaats van God?
(1270) Dan gaat het met ons het best, als wij te doen hebben met bescheiden mensen, die God
tot Leidsman voor zich stellen, en Zijn bevelen niet alleen onderhouden, maar graag gehoorzamen.
(1271) Als iemand zich teugelloos laat meevoeren door de lust van het vlees, zijn er van hem duizend
doden te vrezen, tenzij de Heere zijn woede krachtig breekt. (1272) Zoals dit het enige middel is, om
toorn te stillen, dat wij erkennen wie wij zijn, en welk recht aan God over ons toekomt, zo is aan de
andere kant – wanneer deze gedachte diep heeft post gevat – geen woede zo onstuimig, of deze gedachte
is voldoende om haar te doen bedaren.
20 Gijlieden wel, gij hebt kwaad tegen mij gedacht; doch God heeft dat ten goede gedacht; opdat
Hij deed, gelijk het te dezen dage is, om een groot volk in het leven te behouden.
(1273) Fijntjes maakt hij onderscheid tussen de verkeerde plannen van mensen en de bewonderenswaardige
gerechtigheid van God, door het opperste bestuur van alle dingen zó aan God toe te
kennen, dat het door de menselijke ondeugden niet het minst wordt besmet. (1274) Zullen wij dus
recht en nauwkeurig spreken, dan moeten wij zeggen, dat Jozef door de misdadige overeenkomst van
zijn broers én door de verborgen voorzienigheid van God werd verkocht. (1275) Terwijl zij het verderf
van hun broer beramen, zorgt Hij van uit de hoge voor hun behoud. (1276) Hieruit besluiten wij, dat
er voor Hem onderscheiden manieren zijn om de wereld te regeren. (1277) Dit moet in het algemeen
worden vastgesteld, dat er niets gebeurt zonder de wil van God. (1278) God beheerst de plannen van
de mensen, en buigt hun wil, en leidt hun inspanning hierheen of daarheen, en bestuurt de afloop.
(1279) Als mensen iets goed en rechtvaardig ondernemen, bestuurt en beweegt God hen van binnen
door Zijn Geest, zodat al wat goed is met recht aan Hem wordt toegeschreven. (1280) Als satan en de
goddelozen razen, handelt God op een onuitsprekelijke manier door hun handen zó dat de goddeloosheid
op hen blijft, en hun de schuld wordt toegerekend. (1281) Tot zondigen worden goddelozen
niet door de aandrang van de Geest geleid, zoals gelovigen tot goede daden, maar zij zelf zijn ontwerpers
en zij volgen satan als hun leidsman. (1282) God is nooit zonder rechtvaardige redenen van handelen;
mensen worden door hun verkeerde wil in schuld gewikkeld. (1283) Als wij horen, dat God de
boze verwachtingen en schadelijke begeerten van mensen verijdelt, dan verkrijgen wij hieruit een niet
geringe troost: laten de goddelozen zich aftobben, zoveel zij willen, rumoerig zijn, kortom hemel en
aarde vermengen, toch zullen zij met hun ijver niets vorderen. Niet alleen zullen hun aanvallen vruchteloos
neerstorten, maar tot een tegenovergesteld doel gekeerd worden, zodat zij ons heil bevorderen
al is het ook nog zo tegen hun zin. (1284) Alle vergif, dat satan aanwendt, bestuurt God tot medicijn
voor Zijn uitverkorenen.
21 Nu dan, vreest niet; ik zal u en uw kleine kinderen onderhouden. Zo troostte hij hen en
sprak naar hun hart.
(1285) Dit was een teken, dat de verzoening echt en niet gehuicheld was, dat hij zich niet alleen
onthield van het toebrengen van kwaad en schade, maar ook het kwade door het goede overwon, zoals
Paulus in Romeinen 12:21 1 voorschrijft. (1286) Wie tekort schiet in zijn plicht, wanneer hij de gelegenheid
heeft om te helpen, en de omstandigheden zijn hulp dringend inroepen, toont juist daardoor dat
hij het onrecht nog niet vergeten is. (1287) De meesten denken gewoonlijk simpelweg, dat zij beledigingen
niet toerekenen, als zij niet kwaad met kwaad vergelden. Alsof dit geen wraak nemen is, als men
1 Word van het kwade niet overwonnen, maar overwin het kwade door het goede.
125