Kleine kinderen grote kansen

2.2
Daarnaast hebben sommige ouders weinig tot
geen kennis van het pedagogisch project van het
kleuteronderwijs. Ze zien de kleuterklas eerder
als een plaats waar kinderen enkel spelen (en
zich vuilmaken). Hun kind inschrijven in de kleuterschool,
valt voor sommige ouders dan ook
moeilijk te rijmen met hun idee van goed ouderschap.
Aangezien het kleuteronderwijs volgens
sommige ouders nog geen ‘echt’ onderwijs is,
zijn ze van mening dat ze deze zorg ook even
goed zelf kunnen opnemen.
Ook leraren ervaren vaak een drempel om ouders
te benaderen en in het bijzonder die ouders
die op het eerste zicht minder hun eigen
waarden- en normenpatroon reflecteren. De
aanwezigheid van ouders in de klas ervaren ze
als ongemakkelijk, bedreigend of controlerend.
sociaal-kwetsbare groepen een moeizaam eenrichtingsverkeer
kan zijn. Dit leidt er ook toe dat
goedbedoelde initiatieven om ouders te betrekken
bij het klas- en schoolgebeuren, het gevoel
van ongelijkheid bij kansarme ouders vaak alleen
maar versterken. Denk maar aan opdrachten
zoals het meenemen van de klaspop naar
huis, waarbij de leraar verwacht dat er na afloop
een creatief fotoverslag wordt toegevoegd aan
het bijhorende fotoalbum dat elk weekend met
een ander gezin mee naar huis wordt genomen.
Wanneer het fotoverslag uitblijft en de pop enkel
besmeurd terug naar school wordt gebracht,
bevestigt dit eerder het beeld bij leraren van
ouders die ongeïnteresseerd zijn, geen inspanningen
willen doen en waarden hebben die onverenigbaar
zijn met het schoolleven (Van Avermaet
& Sierens, 2010).
Bovendien zijn scholen zich vaak niet bewust van
de impliciete verwachtingen die ze hebben tegenover
ouders. Zo vinden scholen het vaak evident
dat ouders zich inspannen om hun kinderen
‘schoolgeschikt’ te maken door hen intellectueel
te stimuleren, hen te helpen bij opdrachten, open
te communiceren met leraren en directeuren,
enzovoort (Van Avermaet & Sierens, 2010). Zo is
het voor de vele kleuters die thuis zelfs niet één
boekje hebben, niet evident om te voldoen aan
de Halloween-opdracht ‘Breng alle boekjes die je
hebt over heksen mee naar school’.
(Ouder)betrokkenheid slaat op de wederzijdse
relatie tussen ouders en de school. Om pijnpunten
in deze relatie te identificeren vanuit multiperspectiviteit
wordt vaak gebruik gemaakt
van zeven dimensies: de kennisdimensie, de gevoelsdimensie,
de rationele dimensie, de overtuigingsdimensie,
de competentiedimensie, de
gedragsdimensie en de tijdsdimensie (Samaey
& Vettenburg, 2007).
Deze impliciete houdingen en daarmee gepaard
gaande vooronderstellingen maken dat
de communicatie tussen leraren en ouders uit
55