inleiding

C 165 )genoegelykftc oogenblikken van myne rust zullenzyn de herdenking van die gulle vriendfehap, welkeik in ULr. midden, alwaar de Eendragt haarezetel gevedigd had, van ULn. in derzelver onderfcheidenbetrekkingen heb mogen ondervinden,en die altoos te diep in myn hart geprent zal blyven, dan dat ik by vervolg eenige gelegenheid zou'laaten voorby gaan, om de oprechte gevoelens vaneen erkennelyk hart aan den dag te leggen; terwylmyn eenige wenfeh tot welzyn van de polder is,dat, hoe zeer het beduur van dezelve in 't vervolgnoch onaangenaamer zal moeten worden, enik dus hun, die er in zullen gedeld worden, beklaage;de keuze echter daar toe zig in 't byzondertot ULn. zal bepaalen, ten einde uwe verderepogingen noch zouden kunnen ftrekken tot afwendingvan de gevreesde gevolgen, tot heil van de.polder, en tot wezenlyk geluk niet alleen van deIngelanden, maar ook van alle de Ingezetenen,wier belangens voor een groot gedeelte met dc algemcenebelangens van • de polder verbonden zyn:dit zal my verblyden geduurende mynen noch overigenleeftyd, daar, offchoon myne betrekkingtot gem : polder geheel mogt komen op te houden, dezelve my, even als te vooren, te na aan't hart zal blyven leggen, dan dat ik my in deszelfswelvaart niet verheugen, of dezelfs val betreurenzou.En daar ik dan voor .'t laatst noch in den post,welken ik bekleed heb, tot UL: fpreeken kan,zo zy *t my vergund, offchoon de betrekking vanvoorige werkzaamheden onder ons komt op te houden,echter myn perzoon te mogen aanbeveelenin de voortduuring eener vriendfehap, waar op ikCe hoogen prys ftclle, dan dat 't gemis van de-zel-