De Route van Breda naar Princenhage (1993)

eschreven. Met name het graf van E.J. Smits (no. 12)
uit 1928 is hiervan een mooi voorbeeld. (Af b. 21 en tekst
hierboven).
Aan het einde van het Ligusterpad komen wij aan een
bijzonder interessant gedeelte van het kerkhof . Wij zien
achtereenvolgens het grafveld van de Bredase Begijnen
met drie pastoors van het Begijnhol (Afb. 81 en
B2),
Zusters van Congregaties en de graven van Catechisten
(Afb.83)
Afb. 83
en tenslotte de graven
(Afb.84).
van de Bredase bisschoppen
Afb. 81
Afb. 84
Afb.82
De Begijnen lagen niet altijd bij elkaar begraven. Voor
1830 werden ze begraven in de Waalse kapel aan de
Catharinastraat, ondanks dat deze kerk niet in hun bezit
was (heden nog steeds te bezoeken). ln 1829 werd een
wet uitgevaardigd dat om hygidnische redenen niet
meer in de kerken begraven mocht worden. De Begijnen
huurden daarna een plaats op het nieuwe Zuylen
waar na 1830 de Begijnen verspreid over het kerkhof
werden begraven. Het veld zoals het heden is aangelegd
met houten hekwerk er omheen dateert van het
begin van de jaren zeventig. Let u op de graven, Begijnen
worden nooit begraven met een naamsvermelding.
De graven zijn anoniem. Naast de Begijnen zijn ook drie
pastoors van het Begijnhof begraven (het Begijnhof
58