n - Sølvberget

syga nå og då, vett dåkker, det ska jo bådden ha, men det
har jo ikkje någe på seg, for det så ska ud, det må ud.
Forkjøla? Han Sjarles?? Ford6 om at han nyse??? Vett
dåkker ikkje at det e' di friskaste bådnå, di så nyse?
Nei, Sjarles har våre friske, han, heilt fra han kom te
verå, og det va' endå'te -ja, dåkker kan'kje tru så kleine
og liden han va' den gongen -ja, hu sa det, jormorå, at
det va' reint et under at han livde, - men se på 'an nå, ja,
der kan dokker se ka maden kan jørra. Han hadde det
me det for ei ti' siden, att han va' 'kje goffer å spisa. Men
så begynte eg å legga fadost på sjevene hans, og då sko
dokker tro kossen de' jekk ner! Ja, han fekk ein abbetitt,
guttongen! Og så får 'an bare nysilte melk, vett dåkker,
og bryst med siå av, så han lie sandeligt ikkje någen nau!
Nei, eg har 'kje visst av å hatt ei einaste urolige nått
med han, eg, -ja, han våkkna jo klokkå 4 om morningen,
de' jørr 'an. Men han e' så snille atte og ligge så stilt, så
stilt, at det knette ikkje i han, når han bare får lov te å dra
meg litt i håret då og då. Han tar ett og a'ent hårstråe om
gongen, og så drar han te', og det synes han e' den besta
moroå han kan tenka seg te. Ja, Sjarles e' min gutt, det. -
Men heila nåttå sov 'an så han reint snorke, og når han
våkne lide grann, så bare pott' eg tytten i mo'en på 'an, -
ja, den tytten sin e' han vel gla i - ja, se bare på 'an kossen
han ler, -ja, han sjynne allting, han e' reint omfram den
pjokken. Han e' mesten som ein gammalle mann!
Ja, du Sjarles, du e' 'kje någe glae i tytten din, du, e' du
vel? Ska mamma ta 'an ifra deg, kanskje? Og je 'an te
damå? Nei, du, det ska' eg slett ikkje. Tytten e' din te
odel og eie!
Ka va det nå eg sko ha sagt. Jo, nå ska dåkker hørra: I
forbindelse med tytten, så pleie eg å tygga ein kavring,
og blanna med litt sokker, og legg 'an i ei lidå fine filla og
dypp 'an i litt søde fløde og bare stikk 'an inn i mo'en på
'an, og då ro 'an seg så godt atte.
Ja, Sjarles e' min gutt, det.
Se nå bare på den h å så går der bårte med den vesle
pynta pysen sin, bare se kor bleige og Meine og tander