Turksoylencesozlugu

S a y f a | 56
BİŞKEK HAN: İman İyesi.
İnançlı insanları korur ve imanlarını sağlam tutmalarını sağlar. Bişkek isminden önceki ismi Pişpekti.
Sonradan değişikliğe uğrayıp Bişkek adını almıştır. Aynı zamanda savaşçı bir kahramandır. Kırgızistanın
başkentine adını veren kahramanın aslında bu ruhun adı verşilmiş bir kişi olduğu söylenebilir.
Kimilerine göre Beş Bey demektir ve Bişkek bunların en büyüğüdür. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü,
Deniz Karakurt)
� Bişkek: (Biş/Piş). Kökte olgunlaşmak, yanmak gibi anlamları vardır.
BO HAN: Söylencesel Hakan.
Uryankat boyunun atası olan kişi. Büyük bir savaşçıdır. Bir nur içinde kutsal bir dağın tepesine inen ilk
eşi ve topraktan çıkıp gelen ikinci eşi soylarının ortaya çıkışını sağlar. Bunlar Oğuz Kağan’ın iki eşini
buluşunu anımsatmaktadır. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt)
� Bo: (Boğ/Böğ). Bolmak (Olmak) ve Boğmak anlamı taşır. Moğolca ve Kalmukça’da Bö (Böğö)
şaman, Bogd/Bogda ise evliya anlamlarına gelir, bu sözcüklerle bağlantılı olabilir. Yine
Moğolcada Böh güreşçi demektir. Tunguzcada Buguca totem demektir.
BODUN HAN: Ülke Tanrısı.
Vatanı koruyan bir ruh olarak görülür. Eski Türklerde bu adın verildiği bir dağ vardır ve onun da
vatanın koruyucusu olduğu düşünülür. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt)
� Bodun: (Bod/Boy). Bodun/Budun sözcüğü kavim, kabile anlamına gelir. Boy sözcüğünden
türemiştir. Eski Türkçede Bodu, Tunguzcada Boda sözcükleri bağlamak, birleştirmek, bir
arada tutmak anlamlarını içerir.
BOLLOH HAN: Su Tanrısı.
“Küğöh Bolloh” (Mavi Boloh) olarak da anılır. Suyun temizliğini ve balıkları korur. Balıkları çoğaltır.
Balık tutmadan önce kendisinden izin istenir ve balık avının uğurlu geçmesi dilenir. Suyu kirletenleri
ve gölleri kurutanları cezalandırır. Kışın ırmağın buz tutmuş kısmı üzerinde ateş yakılmasını hoş
karşılamaz ve böyle yapanlara kin besler. Küğek sözcüğünün Küğ/Köğ (şiir) sözüyle bağlantılı olma
ihtimali vardır. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt)
� Bolloh: (Bol/Bul). Bol/Bul kökü olmak, bulmak gibi anlamlarda taşır. Kelime kökü olarak
Bolluk anlamı da içerir.
(Bakınız: BULAK İYESİ)
BORON HAN: Yağmur Tanrısı.
Eşdeğer: BORAN (BORAĞAN, BURAĞAN) HAN
Yağmurlar yağdırır. Güçlü ve sağanak yağmurlara neden olur. Yağmur getiren rüzgarları estirir. Soluğu
yağmur rüzgarlarına dönüşür. Bulutları koyun sürülerini güder gibi yönlendirir. Giysilerinin rengi
kapkaradır. Borağan/Burağan/Boran/Bora denen kasırgayı o estirir. Moğollara göre bu ada sahip üç
tanrı vardır. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt)
� Boron: (Bor). Yağmur getiren rüzgar demektir. Yel, şimşek ve gökgürültüsü ile yağan sağanak
yağmuru da ifade eder. Boro (Boroğo/Borugan) Moğolcada yağmur demektir. Koreceye ise
Pora olarak geçmiştir.
D e n i z K A R A K U R T TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ