Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine

Özofagus Yaralanmaları Özofagus Yaralanmaları
maktadır. Bu teknikle özofagusun T-tüp üzerinde iyileşmesi sağlanırken, içeriğin drenajı
da gerçekleştirilmiş olur. Prosedürle yara drenajı, göğüs tüpünün distal deliğine
dikilen bir penros drenle, dik açılı toraks tüpünden oluşan kompozit dren kullanılarak
sağlanabilir. Servikal özofagostomi yada nazogastrik tüpten ibaret olan proksimal
diversiyon oral sekresyonları drene etmek için zorunludur. Bu işlem açık yada laparoskopik
teknikle gerçekleştirilebilir. Kullanılacak tüpün çapı 1cm, T-tüpün proksimal
bacağı 0.5, distal kısmı ise 3-4 cm uzunlukta olmalıdır[6,38,58].
Günümüzde erken tanı ve tedavi alanındaki gelişmelere paralel olarak, iatrojenik yaralanmalarla
daha sık karşılaşılması nedeniyle daha az agresif yöntemler tercih edilmektedir.
Güncel konseptte kabul gören görüş, erken tanı ve tedavinin morbidite ve
mortaliteyi azalttığıdır[6]. Perforasyondan distal gastrointestinal sistemin kontrolü,
gastrostomi tüpünün yerleştirilmesiyle sağlanabilir. Bu süreçte hastanın beslenmesi
jejunostomi yada parenteral nütrisyon ile yapılabilir. İ.V antibiyotikler ve İ.V sıvı replasmanıda
bu hastalar için gereklidir.
Ekskülüzyon ilk olarak Urschell ve arkadaşları tarafından majör bir cerrahi genel durumu
kaldıramaycak kadar kötü olan hastalarda önerilmiştir. Drenaj ve debridamanla
birlikte servikal özofagus ya özofagostomi ile yada sütüre edilerek kapatılır. Kardiyanın
dikilmesi yada gastrostomiyle iki taraflı ekskülüzyon tamamlanır. Bu yöntemin
riski kapatılan bölgede striktür gelişebilmesidir[59]
Girişimsel yaralanmalar özofagusun tanısal veya terapötik işlemleri esnasında ortaya
çıkabilir. Dilatasyona bağlı komplikasyonlar perforasyon, pulmoner aspirasyon ve
kanamadır. Yaşlı hastalarda daha fazla olmakla birlikte perforasyon oranı %2.6 mortalite
ise %1’dir. Bening stritürlerde %1.1, akalazyada %0-7 oranlarındadır[60]
Band ligasyonuna bağlı perforasyon 284 hastalık seride %0.7 bulunmuştur. Özofagus
kanamalarını durdurmak için yapılan sklerotrapi, yada termal elektrokoter uygulamalarında
%2-5 oranında rapor edilmiştir[61].
Perforasyon ve geçen zamanı dikkate almaksızın öncelikli tedavi sütürasyon( takviyeli
veye takviyesiz),debritman ve drenajla birlikte plevral dekortikayon uygulanır.
Özofagial eksklüzyon ve T tüp tehlikeli ve etkili değildir. Endopotezler cerrahi başarı
şansını azalttığı için önerilmemektedir [38,62]
Torasik özofagus kısmında lokalize olan bir perforasyonda temel yaklaşım;
a. Perforasyon alanının değerlendirilmesi,
b. Yeterli ve zamanında drenajın sağlanması,
c. Geniş spektrumlu antibiyotiklerle hastanın enfeksiyonlara karşı desteklenmesi,
d. Uygun yol ile hastanın beslenmesinin sağlanması temeline dayanmalıdır.
Erken tanısı konulan yaralanmada özofagusun sağlıklıklı ise, ideal olan yaklaşım, levin
sonda ile aspirasyonun sağlanması, geniş sprektrumlu antibiyotikler verilmesi ve
torakotomi ile onarımıdır. Ayrıca, mediasten ve plevranın drenajı yapılmalıdır. Genel
kural olarak yaralanmadan sonraki ilk 6-12 saat içinde yapılan direkt cerrahi onarım,
mediastinal debridman ve plevral drenaj en az morbidite ve mortaliteye neden olan
tedavi şeklidir.[ 34,36,42,63].
Perforasyonun sık olarak ortaya çıktığı yerler, özofagusun anatomik olarak dar olan
giriş bölgesi ve diyafragmadan mideye ulaştığı distal özofagus bölgesidir. Patolojik
proses varlığında biyopsi alma veya terapötik dilatasyon tutlumun olduğu bölgede
rüptüre neden olabilir.
II. Major cerrahi yaklaşımlar
1. Primer onarım
54 13