Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine
Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine
Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Öz<strong>of</strong>agus</strong> <strong>Yaralanmaları</strong> <strong>Öz<strong>of</strong>agus</strong> <strong>Yaralanmaları</strong><br />
mesine rağmen, düzelmeyen önemli sayıda hasta grubuda vardır. Yapılan çalışmalarda,<br />
konservatif tedavi uygulanan olguların yarıdan fazlasında yüksek morbidite ve<br />
uzamış hospitalizasyon süresi sapt<strong>and</strong>ığını bildirmişlerdir[4,75]. Yine konservatif tedavi<br />
edilen hastaların üçte ikisinde daha sonra drenaj gerektiğini bildiren çalışmalar<br />
mevcuttur.<br />
Başlangıçta, hangi perforasyonun sınırlı kalacağını ve öz<strong>of</strong>agusa serbestçe geri drene<br />
olup olamayacağını tayin etmek olanaksızdır. Keza, yoğun antibiyotik tedavisi majör<br />
abse veya yaygın mediastinit bile semptomları maskeleyebilir. Ameliyat gerektiren<br />
kriterler ise; pnömotoraks, mediastinal amfizem, sepsisin klinik bulguları, mediastende<br />
hava-sıvı seviyesi, büyük perforasyon ve yabancı cismin hala mevcut olması<br />
durumudur. Bu tip yaralanmalarda cerrahi tedavinin esası boynun visseral kompartmanlarının<br />
yeterli drenajı ve devam eden kontaminasyonun önlenmesidir. Bu hedeflere<br />
anterior servikal mediastinotomi, laserasyonun onarılması ve o bölgenin drenajıyla<br />
ulaşılır. Perforasyonun onarımı tek tek, nonabsorbabl veya absorbabl ince sütürlerle<br />
yapılır. Bazen inflamasyonun derecesi ve yaralanma ile tanı arasında geçen süre<br />
(>12 saat) nedeniyle laserasyonun direkt onarımı uygun olmayabilir. Böyle bir durumda<br />
tedavi yaklaşımı; yeterli drenaj, yutmanın önlenmesi ve or<strong>of</strong>aringeal sekresyonların<br />
aspirasyonu olmalıdır. Tüm hastalarda or<strong>of</strong>arengial sekresyonlardaki mikroorganizmalara<br />
uygun antibiyotikler verilmelidir. Onarım geciktiği veya başarısız olduğu<br />
durumlarda servikal T-tüp öz<strong>of</strong>agostomi ile parsiyel öz<strong>of</strong>agus eksklüzyon iyi bir<br />
cerrahi seçenek olabilir [3,4]<br />
Servikal öz<strong>of</strong>agusun enstrümental yaralanmasının morbiditesi erken tanı konduğu ve<br />
uygun tedavi yapıldığı zaman minimaldir. Mortalite nadir olup sıklıkla enfeksiyonun<br />
mediastene yayılmasına ve erken tanı konulmamasına bağlıdır.<br />
B. Özogagusun intratorasik yaralanmalarına yaklaşım<br />
Torasik öz<strong>of</strong>agustaki yaralanmaların çoğu distal 1/3 kısımda lokalizedir ve genellikle<br />
endoskopik manevralar veya dilatasyon girişimlerine bağlı olarak gelişir. Nadiren<br />
benign ülser veya neoplazm perforasyona neden olabilir. Orta 1/3 öz<strong>of</strong>agus yaralanmaları<br />
daha sıklıkla penetran injuri sonucu, yabancı cisimlerin uzun süre kalması,<br />
veya yabancı cismi çıkarma manüplasyonlarına bağlı olarak görülmektedir. Tümörlerde<br />
bu seviyede perfore olabilirler. Penetran yaralanmalar sıklıkla trakeaozefageal<br />
fistüle neden olurken yabancı cisimler nadiren sebeb olurlar[3].<br />
<strong>Öz<strong>of</strong>agus</strong>un torasik seviyede perforasyonu başlangıçta sadece mediastenin visseral<br />
kompartmanını kontamine etmesine rağmen, plevral perforasyonun eşlik etmesiyle,<br />
ilişki halindeki olduğu boşlukta kontamine olmaktadır. <strong>Öz<strong>of</strong>agus</strong>un distal kısmı yaral<strong>and</strong>ığı<br />
zaman sol plevral boşluk, proksimal kısmı perfore olduğu zaman da sağ plevral<br />
boşluk kontamine olmaktadır. Bu yaralanmalara nekrotizan inflamatuar süreç eşlik<br />
ettiği için enfeksiyon yayılabilir ve mediastenin diğer yapılarını da etkileyebilir.<br />
Mide suyunun reflüsü sıktır ve inflamatuvar sürecin ağırlığını artırır[5].<br />
Erken semptom ve bulgular, substernal ve interskapular ağrı, ateş ve disfajidir. Ağrı<br />
torasik, prekordiyal veya epigastrik bölgelerdedir. İnterskapular bölgeye yayılabilir.<br />
Plevra boşluğu kontamine olursa tek tarflı şiddetli yan ağrı olabilir. Ateş sıklıkla vardır<br />
ve taşikardi ateş yükselmesiyle orantılı değildir. Disfaji, hasta tarafından perforasyona<br />
yakın yerde ifade edilebilir. Solunum güçlüğünün ve plevral kontaminasyonun<br />
derecesi, hidropnömotoraksın miktarı ve bazen hava yolu kompresyonunun varlığıyla<br />
değişir. Üst abdominal hassasiyet mevcut olabilir. Oskültasyon ile mediastende<br />
havanın krepitasyonu duyulabilir. Sıklıkla kalp sesleri ile senkronizedir. Dispne, ta-<br />
58 17
Change language