Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine

Özofagus Yaralanmaları Özofagus Yaralanmaları
batından drenaj uygulamışlardır. Sadece plevral drenaj uygulanacaksa beslenme jejunostomisi
açılmalı ve üst servikal özofagus yumuşak nazogastrik tüple dekomprese
edilmelidir. Bir diğer çalışmada araştırmacılar eksklüzyon için nonabsorbabl stapler
kullanmışlar ve 2 hafta içinde perforasyon yerinden kaçak olmaksızın özofagusta
spontan rekanalizasyon olduğunu bildirmişlerdir Eğer, kardiyanın zımbalanması veya
transseksiyonu yapılırsa rekonstriksiyon güçleşir. Zira, ligatürün özofagusu erode etmesi
olasıdır.
b. Kapatılması güç perforasyonu olan hastaların tedavisinde diğer bir teknik perforasyonun
drenajı için kontrollü fistül oluşturmak amacıyla T-tüp kullanımıdır. Bu yöntem
rutin kullanım için önerilmemesine rağmen riskli hastalar için uygun bir altenatif
olarak düşünülebilir.
c. Önerilen yaklaşımlardan bir diğeri servikal özofagusu diverte etmek, distal segmenti
stapler veya sütür ile gastrik reflüden korumak, proksimal segmenin ucunu cilde
ağızlaştırmak ve total diversion oluşturmaktır. Bu yaklaşım kontaminasyonu engelleyerek
mortalite olasılığı yüksek hastalarda mediastinitin kontrolünü sağlayabilir.
Devamlılığı sağlamak için gastrik, jejunal veya kolonik transplantla birlikte rezeksiyon
ve özofagusun rekonstrüksiyonu gerekir. Bazı araştırmacılar özofagusu tamamen
eksklüze etmekten kaçınmayarak laringogastrik devamlılığın bağırsak veya
mide ile sağlanmasını sonraki bir döneme ertelemektedirler. Eğer özofagus eksklüzyonu
yapılması düşünülüyorsa üst segment mümkün olduğu kadar uzun bırakılmalıdır.
Nedeni yeterli uzunluktaki proksimal özofagus daha sonraki rekonstrüksiyn için
korunmuş olur.
d. Önerilen bir başka teknikte, perforasyon yerinin altındaki özofagusun çevresine-
genelikle abdominal kısmına-silastik, artifisyel dura veya perikard parçası sarılır ve
bunun üzerinden kalın prolen dikiş konulur. Sonra dikiş polietilen Rumell turnikesi geçirilerek
gastrostomi yapılan yerin yanına, batın duvarından dışarıya sol üst kadrana
çıkarılır. Dikiş özofagusu oklüde edecek şekilde sıkılır ve Rumell turnikesinin ucuna
klemp konulur. Plevral ve mediastinal boşluklar drene edilir. Proksimal özofagus lateral
servikal özofagostomiyle dışarı alınır( eksklüze edilir). 3-6 hafta sonra kontraslı
incelemelerle iyileşme saptanır. Eğer, kaçak yoksa turnikeden klemp alınır ve polietilen
tüp ve prolen dikiş batından çekilerek çıkarılır. Oklüzyon yerinde striktür gelişirsede
dilatasyonla tedavi edilir.
e. Malign lezyon, yaygın striktür veya onarımı imkansız diğer ciddi özofagus lezyolarına
bağlı perforasyon varlığında özofagus rezeksiyonu kabul edilebilir bir seçenektir.
Orringer ve arkadaşları 24’ten fazla hastayı bu tarz yaklaşımla başarıyla ameliyat
etmişlerdir. Transtorasik ve transhiyatal yolla rezeksiyonu yapıp onarımı eş zamanlı
veya daha geç bir tarihte yapmak mümkündür. Altorjay ve arkadaşlarının 27 olgunun
25’inde primer onarımla tedavi gerçekleştirmişler ve hastaların çoğunda tatminkar
sonuçlar almışlardır.
f. Bazen rezeke edilemeyen radyasyon tedavisi görmüş hastalarda peroral dilatasyon
esnasında kronik, sınırlı bir perforasyon olabilir. Perforasyon mediasten içinde sınırlı
ve özofagusa geri drene olan tipteyse semptomlar minimaldir ve sepsisin klinik bulguları
tespit edilmez. Bu hastalar antibiyotikler, oral alımın kesilmesi ve nazogastrikaspirasyonla
tedavi edilebilir. Total parenteral beslenme desteği gerekebilir. Bu tip
tedavi işlemi için şu kriterleri kullanılmıştır;
1. Son 24 saat içinde gerçekleşmiş olması,
2. Perforasyon epizodundan oral alımın olmaması,
3. Peforasyonun önemli bir stenozun proksimalinde olmaması,
60 19