Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine
Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine
Özofagus Yaralanmaları - Journal of Clinical and Analytical Medicine
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
71 30<br />
<strong>Öz<strong>of</strong>agus</strong> <strong>Yaralanmaları</strong><br />
sindede artış olmuştur. Erişkinlerde olduğu gibi, yenidoğanlarda da öz<strong>of</strong>agus perforasyonu<br />
yüksek mortalite ile seyretmektedir. Prematürelerde öz<strong>of</strong>agus yaralanmasını<br />
önlemek için trakeal entübasyon bu konuda deneyim kazanmış kişilerce yapılmalı,<br />
aspirasyon sondası veya gastrik beslenme tüpü kullanırken son derece dikkatli olunmalıdır[1,5].<br />
<strong>Yaralanmaları</strong>n çoğu genellikle hip<strong>of</strong>arenkste ve krik<strong>of</strong>aringeus düzeyinde olmaktadır.<br />
Çok sayıdaki olgunun tanısında gecikme olur, yaral<strong>and</strong>ığının farkına ancak beslenme<br />
güçlüğü ve pnömotoraksa bağlı dispne ortaya çıktığı zaman fark edilir. Olguların<br />
bir kısmı, prematür yaşta olması nedeniyle semptomları yüzünden yanlış olarak<br />
öz<strong>of</strong>agus atrezisi veya trakeaöz<strong>of</strong>agial fistül tanısı da alırlar. Kesin tanı ancak<br />
kontraslı tetkikler yapıldığında konulabilmektedir. Eğer, yenidoğan sekresyonlarını<br />
yutamıyorsa ve nazogastrik tüp takmakta zorlanılıyorsa öz<strong>of</strong>agus perforasyonundan<br />
şüphelenilmelidir. Pnömotoraks nedeniyle takılan göğüs tüpünden gastrik içerik<br />
ve mama gelmesi tanı koydurucu bulgudur. Radyografilerde, mideye gittiği düşünülen<br />
gastrik tüpün toraksta öz<strong>of</strong>agus dışında gözlenmesi perforasyon delilidir. Tanıya<br />
yardımcı olması için tercihen lipiodol (1ml) veya Gastrografinin (1-2ml) posterior farenkse<br />
damlatılması ile yapılacak kontraslı incelemeler genellikle yeterli bilgi verecek<br />
görüntüyü sağlamaktadır. Tanıda gecikilmişse incelemede mediastinal absenin veya<br />
ampiyemin bulguları da saptanabilir[1,3,5].<br />
Çoğu olguda ilk müdahale öz<strong>of</strong>agus yaralanmasına ilaveten mediastinal plevra delinmeside<br />
eşlik ettiği için pnömotoraks, hatta tansiyon pnömotoraks ve erken dönemde<br />
de ampiyem gelişir. Bu tip olgularda mediastinit ve mediatinal abse sıkgörülürken,<br />
nadiren de pnömoperitoneumda gelişebilmektedir.<br />
Tedavi<br />
Akut dönemi geçiren yaralanmalara yaklaşım<br />
Akut dönem geçtikten sonra öz<strong>of</strong>agusu yaralanan hastada yaralanma nedeni ve hasar<br />
derecesine göre fistül yada darlık gelişebilmektedir. Bu durumda yaralanmanın<br />
lokalizasyonuna göre yaklaşım modaliteside değişmektedir. Perforasyonun yaygın<br />
intraluminal olduğu yaralanmalarda tek yada iki etaplı gastroplastiyle transhiyatal<br />
subtotal öz<strong>of</strong>ajektomi ve servikal anastomoz uygulanabilir. Bu tip girişimin morbiditesi<br />
%40, mortalitesi ise % 5 olarak bildirilmiştir. Hastaya girişimsel işlemler uygulanırken,<br />
ARDS, Pnömoni gibi pulmoner komplikasyonlar yüzünden uzun süre yoğun bakımda<br />
monitorize edilebileceği, tek yada çift taraflı n.rekürrens felci, plöral ampiyem,<br />
gastrik tüp nekrozu, peritonitis, n.frenikus injurisine bağlı diyafragmatik paralizi, acil<br />
kolon interpozisyonu esnasında gastrik tüpün mezenter ven-arterleri yaralanabileceği,<br />
servikal sütür açılması olabileceği, mediastinitis, pankreatitis, Horner’s senromu,<br />
intraoperatif acil torakotomi gerekebileceği, trakeobronşiyal fistül gibi komplikasyonların<br />
gelişebileceği hakkında bilgilerin verilmesi gerekir. Ayrıca, cerrahi girişimden<br />
önce hastadan; gereğinde kardiak inceleme, ekokardiografi, kan gazı ve akciğer<br />
fonksiyon testleri, öz<strong>of</strong>agial endosonografi, abdominal USG, Torakoabdominal CT ve<br />
uygun zaman diliminde öz<strong>of</strong>agogastroskopi istenmelidir[3,4,6].<br />
Transhiyatal subtotal öz<strong>of</strong>ajektomi+servikal anastomoz ameliyatı yapılması düşünülen<br />
hastaya ameliyat masasındada verilecek pozisyon; torasik omurga hafif aşağıya<br />
eğik, hiperlordoz olacak şekilde, sevikal anastomozu rahat gerçekleştirmek içinde<br />
sağ kol abduksiyonda, sol kol adduksiyonda, baş hafif sağa dönük, hafif ekstensiyonda<br />
ve sırtüstü pozisyonunda olmalıdır. Ayrıca, batın kesisi üst abdomende özellikle hiyatusun<br />
ve epigastriumun en iyi ekspojurunu sağlayan ters-T(┴) şeklinde yapılmalı-
Change language