karabukicd2009.pdf 7026KB May 03 2011 12:00:00 AM

D)Redzina Toprakları ( R )
İnterzonal toprakların kalsimorfik grubuna girmesi sebebi ile bütün özelliklerini
yüksek derecede kirece sahip ana maddeden alır. Zonal topraklara nazaran horizonlar çok
zayıf olup AC profillidir.
A Horizonu ince olup; granüler yapıda, koyu renkte ve alkali veya nötr
reaksiyonludur.
Organik madde, mineral madde ile iyice karışmıştır. Organik madde miktarı ve
toprak derinliği, Kalkerli materyal üzerinde teşekkül etmiş litosol ve regosollerden fazladır.
Bütün profilde, CaCO3 dağılmış durumda olup; baz saturasyonu yüksektir.
Tabii vejetasyon çalı–fundadır. Serin, Hümid ve Semiarid iklimlerde yer alır. Yıllık
ortalama Yağış 500–750 mm.dir. Ana Madde Kalker, Dolomit, Marn ve Tebeşirdir.
E)Alüvyal Topraklar
Akarsular tarafından askıda taşınarak depolanmış, genellikle yeni tortul depozitler
üzerindeki (A) C profilli topraklardır. Alüvyal topraklar, akarsu düzlükleri yan derelerin
yüksek arazilerden vadi tabanlarına, geçiş alanlarında deltalar ve kıyı düzlüklerinde oluşur.
Mineral bileşimleri, akarsu havzasının özelliklerine, jeolojisine, erozyon ve
birikme devirlerine bağlı olup; heterojendir. Bu toprakların profilinde horizonlaşma hiç
yok ya da çok azdır. Buna rağmen değişik özellikte katmanlar görülür. Büyük bir
çoğunluğu yukarı arazilerden yıkanan kireççe zengindir.
Alüvyal topraklar, bünyesine ve bulunduğu bölgeye ya da evrim devrelerine göre
sınıflandırılırlar. Alüvyal topraklarda üst toprak, alt toprağa belirsiz olarak geçiş yapar.
İnce bünyeli ve taban suyu yüksek olanlarda düşey geçirgenlik azdır. Yüzey nemli ve
organik maddece zengindir. Alt toprakta hafif seyreden bir indirgenme olayı hüküm sürer.
Kaba bünyeliler iyi drene olduklarından yüzey tabakaları çabuk kurur. Arid iklimlerdeki
alüvyal ovalarında yüksek taban suyunun varlığında değişik derecede tuzluluk, sodiklik
veya her ikisi birden görülebilir.
Alüvyal topraklar iklim şartlarına bağlı olarak bütün bitkilerin yetiştirilebildiği
yüksek verimli her tür kültür bitkisinin yetiştirilebildiği uygun topraklardır.
F)Hidromorfik Topraklar
Bu topraklara sık sık taşkınlara uğrayan, yüksek taban suyuna ve gleylenmiş profile
sahip alüvyal toprakları diğer alüvyal topraklardan ayırmak için hidromorfik topraklar
denilmiştir. Doğal bitki örtüsü, çayır, mera otları, saz, kamış ve sulak yerlerde yetişen
bitkilerdir.
Topoğrafyaları düz ve çukur, taban suyu yüksek ve alt katmanları yaştır. Taban
suyundaki alçalma ve yükselmeler, toprak katlarında ard arda gelen yükseltgenme ve
indirgenmelere neden olur. Dolayısıyla mavi, gri pas rengi lekeler gözlemlenebilir. Bu
topraklarda derinlik fazla ise de gleyleşmiş katlar kök bölgesini sınırlandırmaktadır. Uzun
süre yaş kesimlerinde otlatma yapılabilir.
G)Irmak Taşkın Yatakları
Akarsuların normal yatakları dışında, fezeyan halinde iken yayıldıkları alanlardır.
Genellikle kumlu, çakıllı ve molozlu malzeme ile kaplıdır. Taşkın suları ile sık yıkanan
alanlardır. Taşkın suları ile sık sık yıkanmaya maruz kaldıklarından, toprak materyali
27