Ağustos 2005 - Sayı: 124 (2933 KB) - İzmir - TMMOB İnşaat ...

düşün ve sanatBİR DOSTUN ARDINDANE. Tahsin YAYGINİnşaat Mühendisi“Her ölüm erken ölümdür”Cemal SüreyyaBir dostumu kaybettim, arkadaşlar... Otuzbeşyıllık arkadaşım, İsmail Güldal’ı, 14 Mayıs gecesisonsuz dinlenceye uğurladık. O’na benim gibiyaşça küçükleri “abi”, büyükleri ise “Güldal” diye,seslenirdi. İsmail Abi; 1944 yılında Aydın-Sultanhisar- Salavatlı köyünde fakir bir köylününçocuğu olarak dünyaya geldi, çok sevdiği okullarıokuyamadı. Ama ömrü boyunca kitapokumayı,çevresinde, ülkemizde, dünyamızda olupbitenleriöğrenmek, onun bir parçası olmak içinçabaladı. Bu çabayı, yalnız bilgilenmek ve bilgisinipaylaşmak olarak anlamadı. Her sorununçözümünün, ona karşı örgütlenmek olduğu bilinci iledavrandı ve öyle yaşadı.Küçük yaşlarda çok sevdiği Maksim Gorki gibifırın işçiliği yaparak çalışmaya başladı ve Gorkigibi çok değişik işçilikler yaparak “EkmeğiniKazandı” ve her şartta okumayı, merak etmeyiyitirmedi. O’nu tanıdığım ilk günü unutamam,Nazilli’de 1970 yılı, Eylül ayının bir Çarşambagecesi “Devrimciler Birliği”nde, karatahtanınönünde ekonomi-politik dersi verirken tanıdım.Karşısında İzmir, İstanbul, AnkaraÜniversitelerinde okuyan abilerimiz ve benim gibiNazilli’de okuyan ve çalışan bir küme genç insanlar.Bulduğum boş bir yere ilişince, anlatılanlarıanlamaya çalışırken, konuşan insanı merakediyordum. “Acaba nereden, hangi üniversitedengeldi” diye düşünüyordum. Ara verilinceHacettepe’de okuyan Tahsin Saltık’a, bu merakımısorduğumda, aldığım yanıt beni hayretedüşürmüştü. O gece; sonra ki yıllarda İstanbulHukuk Fakültesini bitirecek, İzmir ‘de avukatlık veBaro Başkanlığı yapacak Kasım Sönmez’i detanıyacaktım. O gece başlayan arkadaşlığımız,dostluğumuz hiç kesintiye uğramadan süre geldi.İsmail Güldal; her zaman örgütlü mücadeledenyana olmuş, bu inancı ve bilinci ile ülkemizdetoplumsal politika karşıtlığı yapan bütün sosyalistpartilerde görev almış, hiçbir siyasi partiye kendisiyasi anlayışını ve düşüncesini öne sürerekayrıcalık talep etmemiş, hep görev adamı olmuştur.Dostluğu, siyasi anlayışı ile sınırlı tutmamış, hepsürekli kılmıştır. O nedenle bütün siyasianlayışların saygısını ve sevgisini kazanmıştır.O’nun en insan yanı, hiçbir şeye duyarsızkalmamasıdır. Bulunamadığı her sosyal olayındışında kalmaktan en azından “hayıflanırdı”. Sonyıllarda, Aydın İlinin tüm Antik Kentlerini, ikibuçukyıl motorsikleti ile gezerek, yerindegördükleri ile Coğrafyacı STRABON’danöğrendiklerini birleştirerek, antik kentlerinöykülerini yazmıştı, bu çalışmasını Aydın’ın yerel“Mücadele” gazetesi yayınladı. SultanhisarNYSAA antik kentinin kazılarını takip eder, kazıdaçalışanlardan yaşadığı kentin geçmişini öğrenmekiçin onlara yardımcı olmaya çalışırdı. Yaşadığı veher fırsatta övgü ile söz ettiği, Sultanhisarilçesinde yayınlanan günlük “HABER” gazetesinde,haftada iki gün yazarak, yaşadığı şehre karşıduyduğu sorumluluğu yerine getirmeye çalışıyordu.İsmail Abi için çok şey yazılabilir ve söylenebilir.O’nun yaşamını özetlemek için şöyle denilebilir:Düşündüğü gibi davranarak yaşadı. Her ölümerkendir, İsmail Abi’nin ki çok çok erken oldu.Düşündüğü ve yapacağı “işler” vardı.Çok sevdiği Menderes Nehrinin “son hallerini”anlattığı “Ağlayan Nehir B.Menderes” yazıyı birsonraki sayfada okuyabilirsiniz.54 İMO İzmir Şubesi Ağustos-2005 Yıl: 20 Sayı: 124