8 - Kitabxana

Her şey şimdi netleşiyordu. Gerçek haberlerin olmamasınınyarattığı boşluğu doldurmak için söylentiler akın etmişti.Mackenzie'ye yardım etmeyi kabul etmekle de kendimi kazarahedef haline getirmiştim. O kadar saçmaydı ki, gülebilirdim.Tabii komik olsaydı.Linda'nın evini geçip gitmek üzere olduğumu fark edince,kenara çektim, hâlâ konuşamayacak kadar afallamış haldeydim."Özür dilerim," dedi yeniden. "Sadece düşündüm ki..."Cümlesini tamamlamadı.Köy eşelesin diye bütün geçmişimi işe karıştırmadan nesöyleyebileceğimi düşünmeye çalıştım. "Polise yardım ediyordum.Yani onlarla çalışıyorum. Ben eskiden... bir tür uzmandım.Buraya gelmeden önce."Dinliyordu, ama sözlerim ona ne kadar anlamlı geliyorduemin değildim. Yine de, en azından kendini arabadan atmakistiyor gibi görünmüyordu artık."Tavsiyemi istediler," diye devam ettim. "Bu yüzden muayenehanededeğildim."Söyleyebilecek başka bir şey gelmiyordu aklıma. Bir ansonra başka tarafa baktı. "Burası yüzünden. Bu köy yüzünden,"dedi. Sesi bitkin geliyordu. Kapıyı açtı."Sam'e bir bakmak istiyorum hâlâ," dedim.Olur anlamında kafa salladı. Yaşadığım sarsıntının etkisisürerken, arkasından gittim. Akşamın parlaklığından sonraevin içi puslu ve loştu. Salonda televizyon açıktı -bir ses verenk kakofonisi. Kocası ve en küçük oğlu seyrediyorlardı;adam bir koltuğa çökmüş, oğlansa televizyonun önünde yereyüzükoyun uzanmıştı. İçeri girdiğimizde ikisi de dönüpbaktı. Gary Yates bir açıklama bekleyerek ses çıkarmadan karısınadöndü."Dr. Hunter beni eve bıraktı," dedi Linda, fazla hızlı hare-138www.cizgiliforum.com