8 - Kitabxana

Soruya gerçekten şaşırmış görünüyordu. "Şuna iyice bakmaniçin. Buradaki işi öğlene doğru bitirmiş oluruz. Öğle yemeğisaatinde cesedi sana bırakabiliriz.""Benim işin içinde olduğumu baştan kabul etmiş görünüyorsun.""Değil misin?"Şaşırma sırası bana gelmişti; sorduğu sorudan çok, benibenden daha iyi tanıyor görünmesinden dolayı. "Galiba öyleyim,"dedim durumun kaçınılmazlığını kabul ederek. "Onikide orada olurum."Üşümüş ve kafam karışmış bir halde mutfakta uyandım.Önümde, arka bahçe kapısı açık duruyor, gökyüzünün aydınlanmaktaolduğunun ilk işaretlerini gözler önüne seriyordu.Gördüğüm rüyanın anısı zihnimde hâlâ taze, Kara ile Alice'insesleri ve varlıkları sanki daha demin kendileriyle konuşmuşumgibi canlıydı. Her zamankinden daha da rahatsızediciydi. Rüyada Kara'nın beni bir konuda uyarmak istediğini,ama benim duymak istemediğimi hissetmiştim. İşitebileceğimşeyden çok korkmuştum.Titredim. Alt kata nasıl geldiğim ya da hangi bilinçaltı güdününbeni kapının kilidini açmaya yönelttiği hakkında hiçbirşey hatırlamıyordum. Kapıyı kapamaya gittim, ama sonradurdum. Ormanın girilmez karanlığı, çayırı örten solgun birdenize benzeyen sisin içinden bir kayalık gibi yükseliyordu.Ona gözlerimi dikmiş bakarken bir önsezinin etkisine girdim.Ağaçlardan ormanı göremiyorum. Hiç sebepsiz, aklıma budeyim geldi. Bir an için, daha derin bir anlamı var gibiydi,ama kavramaya uğraşırken siliniverdi. Bir şey enseme dokunduğundahâlâ uğraşıyordum.Irkilip arkamı döndüm. Karşımda boş mutfak vardı. Esin-11 5www.cizgiliforum.com