8 - Kitabxana

hiçbir fikri yoktu. Sabahleyin her zamanki gibi kendine iğnevurmuştu, ama ne kadar zaman önceydi bu? Eğer bir dahakidozun vakti geçmemişse bile geçmek üzereydi. İnsülin olmadankan şekerinin düzenlenmesi mümkün değildi ve şekeriyükselmeye başlarsa neler olacağını çok iyi biliyordu.Bunu düşünme, dedi kendi kendine sertçe. Buradan kurtulmayıdüşün. Burası her neresiyse.Ellerini uzatarak, ayağındaki ipin elverdiği kadarıyla hapishanesininfiziksel sınırlarını ölçmeye çalıştı. Arkasındapürtüklü bir duvar vardı, ama diğer üç tarafta elleri sadeceboşluğu yakalıyordu. Sonra, karanlıkta el yordamıyla aranırken,ayağı bir şeye çarptı. Bir çığlık atıp geriye doğru sendeledi.Başka bir şey olmayınca yere çömeldi ve nesneye dikkatledokundu. Bir ayakkabı diye düşündü parmaklarıyla yoklayarak.Spor ayakkabısı, bir erkeğe ait olamayacak kadar küçük...Ne olduğunu kavramanın verdiği korkuyla elindekini attı.Spor ayakkabısı değil, koşu ayakkabısıydı. Bir kadına aitti.Lyn Metcalf a.Bir süre korkuya yenik düşer gibi oldu. Bacağına sarılı ipihissettiğinden beri, katilin üçüncü kurbanı olarak seçildiğinikendine söylememeye çalışıyordu. Şimdiyse bu bilgi acımasızbir biçimde doğrulanmıştı. Ama kendini koyvermeye zamanıyoktu. Şayet buradan kurtulmak istiyorsa.İpin gerginliği azalana kadar tekrar duvara yaklaşınca parmaklarıyladüğümleri kontrol etti. Sıkılıklarına bakılırsa halkaylaaynı demirden dökülmüşlerdi adeta. İlmek bileğini acıtacakkadar sıkı değildi, ama ayağını çıkaramayacağı kadarküçüktü. Ayağını kurtarmaya çalışmak, bileğinin derisinitahriş etmekten başka sonuç vermedi.Bunun üzerine, serbest ayağını duvara dayayıp destek alarakipi elinden geldiğince sertçe çekti. Ne ip ne de demir hal-265www.cizgiliforum.com