8 - Kitabxana

Arka kapıdan koşarak çıkıp adını seslenmeye başladım.Mendireğin girişi bahçenin daha içlerindeydi, çalılar ve ağaçlardangörünmüyordu. Kapıya varana kadar üzerini göremedimve sonra rahatlayarak yavaşladım. Boş sandalyenin yanındaHenry mendireğin kenarına tehlikeli bir şekilde ilişmiş,kollarını kullanarak kendini sandala indirmeye çalışıyordu.Bacakları işe yaramaz bir şekilde sandala doğru sarkarken,harcadığı efordan ve yoğunlaşmadan dolayı yüzü kızarmıştı."Tanrı aşkına Henry, ne yapıyorsun?"Bana kızgın bir bakış fırlattı, ama durmadı. "Sandalla gezmeyeçıkıyorum. Oradan neye benziyor?"Kolları vücudunun ağırlığıyla zorlanırken homurdanıyordu.Tereddüt ettim; ona yardım etmek istiyordum, ama bunakalkışmayacak kadar akıllıydım. Hiç değilse, eğer düşerseonu çıkarmak için buradaydım artık."Hadi ama Henry, bunu yapmaman gerektiğini biliyorsun.""Sen kendi lanet işine bak!" Ona hayretle baktım. Dudaklarıkapalıydı, ama titriyordu. Nafile çabasına bir süre dahadevam ettikten sonra ansızın mücadeleyi kesti. Tahta direklerdenbirine sırtını dayayıp gözlerini kapadı."Özür dilerim David. Öyle demek istemedim.""Sandalyeye oturmana yardım edeyim mi?""Bana bir dakika ver, nefesim düzelsin."Mendireğin sert kalaslarına, yanma oturdum. Göğsü hâlâinip kalkıyordu, gömleği terden tenine yapışmıştı. "Ne zamandırburadasın?""Bilmem. Bir süredir." Halsiz halsiz gülümsedi. "O an iyibir fikir gibi gelmişti.""Henry... " Ne diyeceğimi bilmiyordum. "Ne düşünüyor-247www.cizgiliforum.com