8 - Kitabxana

Kendimi tutmasam ters bir cevap verecektim. Ama haklıydı.Derin bir nefes aldım, kendimi kontrol etmeye çalıştım.Mackenzie merakla beni seyrediyordu."Onu ne kadar tanıyorsun?"Sen kendi işine bak demek istedim. Fakat tabii ki demedim."Daha yeni görüşmeye başladık." İki adli tıp uzmanınınparmak izi almak için telefonu pudraladığını görünce yumruklarımısıktım."Ne kadar ciddisiniz?"Ona sadece baktım. Anlayıp kısaca kafa salladı. "Özür dilerim."Özür dileme! Bir şey yap! Ama yapılabilecek her şey zatenyapılıyordu. Üzerimizde bir polis helikopterinin patırtısı duyulurken,üniformalılar otlakla tarlaların civarında güçlükleilerlemeye başlamışlardı bile."Bana neler olduğunu tekrar anlat," dedi Mackenzie. Anlattım;böyle bir şeyin nasıl olabildiğini anlayamıyordum."Kapıda birinin olduğunu söylediği zaman konusunda eminmisin?""Eminim. Buraya ne kadar erken gelebileceğimi anlamakiçin saatime bakmıştım.""Ve hiçbir şey duymadın?""Hayır! Tanrım, güpegündüz. Nasıl olur da biri öylece kapıyıçalıp onu sürüyerek götürür? Köy lanet polislerle kaynıyor!Ne halt ediyorlardı?""Bak, ne hissettiğini biliyorum, ama... ""Hayır, bilmiyorsun! Birileri bir şeyler görmüş olmalı"Mackenzie içini çekti, ardından da ileride olağanüstü birsabrı gösterdiğini anlayacağım bir tonda konuşmaya başladı."Bütün komşularla konuşuyoruz. Ama diğer evlerin hiçbiribahçeyi görmüyor. Otlaktan geçen ve doğruca buraya, arka2 5 7www.cizgiliforum.com