8 - Kitabxana

liyordu, ama bu düşünmek istemediği başka bir şeydi. Yapacakbir şey olsun diye, hücresinin zeminini bir kez daha araştırmayakoyuldu, o ıslak kısımların yeniden suyla dolmuş olmalarınıumuyordu.O sırada o sesi yeniden duydu. Kalas duvarın öte tarafındakimahzenden geliyordu.Burada başka biri daha vardı.Neredeyse nefes almaya çekinerek bekledi. O her kimse,buraya onu kurtarmaya gelmemişti. Çıkan seslerden hâlâ ortalıktadolaştığını anlıyordu, ama başka bir şey olmadı. O ankalaslardaki yarıklar arasından daha çok ışık sızdığını fark etti.Ağır ağır kalaslara yaklaşırken, nabız atışlarının kulaklarınavuran gümbürtüsü neredeyse diğer bütün sesleri bastıracaktı.İlerlediği yolu elleriyle hissederek, olabildiğince sessizceyine aynı aralığa gözünü dayadı.Hücresinin zifiri karanlığından sonra bu aydınlık, retinasınabıçak gibi saplandı. Yaşaran gözünü kırpıştırdı, ta ki ışığaalışana kadar. Tezgahın üzerinde çıplak bir ampul yanıyordu;uzun, esnek bir kablonun ucunda sallanıyor, tezgahıntam üstüne geliyordu. O kadar alçaktı ki, düşen ışığı bir daireoluşturarak, sadece küçük bir alanı aydınlatıyor ve diğerher şeyi şekilsiz gölgeler içinde bırakıyordu. Tavana asılı ölühayvanlar gölgelerde kaybolmuştu.Ses tekrar geldiğinde Jenny karanlığın içinden beliren biradam gördü. Yere iyice yakın durarak baktığı açıdan adamıkısmen görüyordu. Işığın önünde hareket ettiğinde kot pantolonuve asker ceketine benzer üstlüğü göze ilişiyordu. Tezgahtabir şeylerle meşgul olurken, silueti cüsseli biri olduğuizlenimi veriyordu. Şimdi ona doğru geliyordu.Adamın adımlan yaklaşırken, Jenny hızla kalaslardanuzaklaştı. Adımlar durdu. Jenny karanlığın içinde gözleri sa-2 5 7www.cizgiliforum.com