8 - Kitabxana

Sonsuza kadar.Kara, Alice'i kucağından yumuşak hareketlerle indirdi. "Gitde dışarıda oyna, iyi bir kız ol.""Babamla kalamaz mıyım ?""Şimdi olmaz. Babanla benim konuşmamız gerek."Alice hayal kırıklığıyla dudak büktü. Yanıma gelip bana sarıldı.Onu kollarımda sıkarken küçük bedeninin sıcaklığını vegerçekliğini hissedebiliyordum."Hadi git, bir şey yok." Başının üstünü öptüm, ince saçlarıipek gibiydi. "Geri geldiğinde ben burada olacağım."Bana ciddi bir ifadeyle baktı. "Hoşçakal babacığım."Odadan çıkışını seyrettim. Kapıya vardığında dönüp hafifçeel salladı, sonra gitti. Kalbim o kadar doluydu ki, bir an konuşamadım.Kara sehpanın karşısından hâlâ bana bakıyordu."Sorun nedir?" diye sordum. "Mutlu değil misin?""Bu doğru değil David."Güldüm. Elimde değildi. "Evet, doğru. Sen de hissetmiyor musun?"Kendim ne kadar sevinçli olsam da Karanın kederli olduğunugörebiliyordum. "İlaç yüzünden David. Sana böyle hissettireno. Ama bu yanlış. Onunla savaşmak zorundasın."Kaygısını anlayamıyordum. "Yeniden birlikteyiz. İstediğinbu değil miydi?""Bu şekilde değil.""Niçin olmasın? Burada seninle birlikteyim. Önemli olan tekşey bu.""Bu sadece bizimle ilgili değil. Ya da seninle. Artık değil."Buz gibi bir rüzgarın ilk esintisi taşkın mutluluğumu azalttı."Ne demek istiyorsun ?""Sana ihtiyacı var.""Kimin? Alice'in mi? Tabii ki bana ihtiyacı var."3 2 5www.cizgiliforum.com