8 - Kitabxana

Ondan sonra Jenny'yi göreceğimi düşünmek beni hemgeriyor hem de heyecanlandırıyordu. Ve biraz da suçlulukduygusu yaşıyordum, çünkü Henry'ye bundan bahsetme fırsatımolmamıştı. Sandalı ödünç almamıza aldırmazdı, amabenim bütün öğleden sonra kendisiyle kalmamı beklediğinibiliyordum ve onu bırakıp kaçmak zorunda kalacağım içinkendimi kötü hissediyordum. Belki de ikisinden birinin takviminideğiştirmeliydim. Ama Henry'yi yüzüstü bırakmak istemiyordum,ayrıca bir daha sandalı ne zaman alabilirdimhiçbir fikrim yoktu. Beklemek istemiyordum.Niçin beklemeyesin ki? diye çınladı alaycı bir ses kafamıniçinde. Jenny'yi tekrar görmek için gerçekten bu kadar heveslimisin? Ama bu benim düşünmeyi tercih ettiğim bir şey değildi.Bu yüzden, soruyu yanıt bekler halde bırakarak kalkıpduş almaya gittim.Henry'nin evine ulaştığım sırada gerilimden kaynaklanan,rahat vermeyen bir baş ağrısı peyda olmuştu. Ama eve doğruyürürken aldığım biftek kokusunun güzelliğini algılayamayacağımkadar da kötü değildi. Her zamanki gibi, kapıyı çalmayıpiçeri girerken sadece seslendim."Buraya gel," diye karşılık verdi Henry'nin sesi mutfaktan.Kapı açık olduğu halde mutfak çok sıcaktı, açık kapıdanarka taraftaki gözlerden uzak çimenlik görünüyordu. Henrybir kapta Yorkshire pudingi için hamur çırpıyordu, elinin yakınındaboş bir şarap kadehi vardı. Belki bu kadar sıcak biröğleden sonrası için ideal yemek değildi, ama konu pazar öğleyemekleriyse Henry bir gelenekçiydi."Neredeyse hazır," dedi hamuru kaşıkla fırın tepsisine aktarırken.Kızgın yağ tıslayıp cızırdadı. "Bunlar pişer pişmezyemeğe geçebiliriz.""Yapabileceğim bir şey var mı?"2 1 2www.cizgiliforum.com