8 - Kitabxana

yalvarmayı istedi, ama inadı buna engel oldu. Şimdi en azındano kadarıyla gurur duyuyordu. Üstelik yalvarmanın işeyaramayacağını biliyordu, bu onun ancak hoşuna giderdi.Ondan sonra adam Jenny'nin yanından ayrılmış, kalasduvarı tekrar yerine çekip onu bir kez daha karanlığa hapsetmişti.Bu ne kadar zaman önceydi hiç bilmiyordu. Saatler,dakikalar, hattâ günler olabilirdi. Zamanla ayağının acısı yakıcı,derin bir zonklamaya dönüşmüştü ve boğazı o kadarkuruydu ki, sanki cam kırıkları saplanmıştı. Bu haldeykenbile, uyanık kalmak için ciddi bir mücadele vermesi gerekiyordu.Ayakbileğine bağlı olan ipi çözmek için yeniden uğraşmayabaşlayacak gibi oldu, ama o kadar kuvveti yoktu.Karanlıkta gözlerinin bulanıp bulanmadığını anlayamıyordu,ama hiperglisemi yaşadığını biliyordu, şu an kan şekeri tehlikeliderecede yüksekti. Ve insülin olmadan, daha da kötüleşeceğikesindi.Tabii o zamana kadar yaşarsa.Jenny adamın niye ona tecavüz etmediğini merak etti.Şehveti ve nefreti apaçık ortadaydı, fakat nedense tecavüz etmemişti.Ama bundan dolayı umutlanamazdı. Kibrit alevindebir anlığına gözüne ilişen yüzü düşündü. Onun için oradamerhamet yoktu, umut yoktu. Ve tamamen farkındaydıki, buraya getirilen ilk kadın değildi. Kesikler, gelinlik,dans... akıl ermez bir ayinin parçaları gibiydiler adeta.Şöyle ya da böyle, Jenny buradan sağ kurtulamayacağınıbiliyordu.3 0 9www.cizgiliforum.com