islamin-gercekleri

Nahl-110 "Sonra şüphesiz ki Rabbin, eziyete uğratıldıktan sonra hicret eden, sonra Allah yolundacihad edip sabreden kimselerin yanındadır. Şüphesiz Rabbin bundan sonra da çok bağışlayandır,çok merhamet edendir. "Muhammed böylelikle peygamberliği hakkında şüpheye düşen müslümanlarının gönüllerine suserpiyordu. Tabi "şeytan ayetleri" olayında da olduğu gibi Muhammed'in her zaman imdadınayetişen şeytan, suçu üstleniyor ve Ebi Sarh'i yoldan çıkarttığını itiraf ediyordu;Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma) anlatiyor: " Sa'd Ibni Ebi s-Sarh Hz. Peygamber (aleyhissalatuvesselam)'e katiplik yapiyordu. Seytan ayagini kaydirdi; adam irtidad ederek kafirlere sigindi.Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Fetih gunu, onun oldurulmesini emretti. Ancak, Hz. Osman(radiyallahu anh) onu himayesi altina aldi. Resulullah da bu himayeyi tanidi."Ebi Sarh Mekke'de Muhammed hakkında beyanatlarda bulunuyor kişilere Kuran ayetlerinin Allahtarafından değil, Muhammed tarafından uydurulduğunu söylüyordu. Artık Ebi Sarh ölmedenMuhammed'e rahat uyku yoktu. Daha sonra Ebi Sarh, Muhammed'in eline düşmüştür. MuhammedMekkelilere teslim oldukları halde kimseyi öldürmeyeceğine dair söz vermişti. Buna rağmen EbiSarh'in kellesi için buyrukta bulunmuştur.Bunu duyan Ebi Sarh'in süt kardeşi Hz.Osman; Ortalık durulunca Nebi’nin huzuruna getirdi,affedilmesini istedi, Biat’ının kabulü için yalvardı. Bu rica üç kez tekrarlandıktan sonra ancakRasulullah(sav) İbn Ebi’s-Sarh’ın biatını kabul etti.Onlar gittikten sonra Ashabına dönerek: “Biatetmeden evvel içinizden bu adamı katledecek doğru biri çıkmadı mı? Diye sordu. Onlar da: “Bizişaretinizi bekliyorduk” cevabını verdiler. Bunun üzerine Rasulullah(sav): “Bir Peygamber ima ileadam öldürtmez, açık konuşur.” ( İbn-i Sa’d, E.Davut, Nesei, Hakim, İbn-i Hişam, İbn-i Hacer)Muhammed yukarıdaki hadiste “Bir Peygamber ima ile adam öldürtmez, açık konuşur.” diyerekkendisinin ne derece tehlikeli narsisist mafya babası olduğunu gözler önüne sermektedir.Muhammed madem açık konuşmayı sever, o halde neden Osman'in önünde Ebi sarh'inöldürülmesini emretmedi? Neden Osman yanından çıkıp gittikten sonra çapulcularına konuştu?Osman, süt kardeşi Sarh'in affedilmesi için Muhammed'e yalvarmıştır. Muhammed iki arada birderede kalmıştır. İstemeyerekte olsa Osman'in sefaatını kabul etmek zorunda kalmıştır. Fakat her nekadarda zoraki kabul etse de, yüzündeki rahatsızlığını tetikçilerine fark ettirmeye çalışmış veyanında bulunan müslümanların Ebi sarh'i oracıkta katletmelerini istemiştir. Bunuda başaramayanMuhammed daha sonra müridlerine şu şekilde sert çıkışmıştır;“Benim o şahsı bağışlamaktan imtina ettiğimi gördüğünüz zaman neden onu öldürmediniz?” (el-İsabe, c. 2, s. 38.)Aynı olay, biraz farklı bir şekilde şu kaynakta da mevcut; "Icinizde, elimi bey'at icin vermektenimtina ettigimi gorunce kalkip oldurecek akli basinda bir adam yok muydu?" [Ebu Davud, Cihad127, (2683); Nesai, Tahrimu'd-Dem 14, (7,105,106).]Görüldüğü gibi Muhammed peygamber'in davranışları, düşünceleri, yargıları tamamen etki, tepkikurallarına uygun biçimde oluşuyordu ve doğal olarak Kuran'a bu şekliyle yansıyordu. ÖzellikleAbdullah b.Sad b.Serh'in olayında asla affetmek istememesine rağmen Osman'ın hatırını kıramayışı,bu kişiyi affedebilmek için Kuran'a ayet ekleyişi açıkça bellidir.121