You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Zeki Demirkubuz Filmlerinin Ortak Anlatı Yapısı<br />
yoksa oyuncudan da iyi bir oyunculuk beklemenin anlamsız olduğunu düşünmektedir.<br />
Demirkubuz'un filmlerinde ilk filmden sonrakilere doğru sinematografık<br />
estetik değişim göstermektedir. C Blok ve Masumiyet filmleri izleyiciden<br />
daha fazla özdeşleşme talep eden, izleyiciye hikayeye daha rahat<br />
dahil olup karakterin ruh dünyasına girmede imkanlar yaratan bir görsel<br />
anlatıya sahiptir. Bu filmler özgün bir sinemasal estetikten çok kendinden<br />
önceki görsel anlatı geleneklerini sınayan bir yaklaşım içindedir. Kamera<br />
izleyiciyi hikayeye çekmek için karaktere daha yakındır. Üçüncü Sayfa,<br />
İtiraf, Yazgı, Bekleme Odası, Kader filmlerinde ise artık fazla kamera hareketi<br />
kullanılmamakta, kamera durağanlaşmaktadır. Karakterin ruh dünyasına<br />
yakınlaşmayı sağlayıcı yakın çekimler kullanılmamaktadır. Kamera<br />
her daim karakterlere mesafeli bir noktada durmaktadır. Aydınlatma<br />
olarak genelde doğal ışık kullanılmıştır ve görüntüler özdeşleşmeyi azaltıcı<br />
biçimde "kirli"dir. Filmlerde ağırlıkla doğal ışık, doğal mekan ve karanlık<br />
bir atmosfer hakimdir. Bu karanlık atmosfer kötücül yanın açığa çıkarılmasıyla<br />
da uyumlu bir seçimdir; karakterlerin kimlik ve kişiliklerinin<br />
bir kısmı görsel teknik bakımından da "karanlıkta"dır. Zaten Demirkubuz'un<br />
bütün filmlerini "karanlık üzerine öykü" olarak görmesi sinematografıdeki<br />
karanlık yönle uyumludur. Filmlerdeki doğal ışık bir yandan<br />
gerçekçilik hissini kuvvetlendirmek için bir araç olarak kullanılırken, öte<br />
yandan karakterlerin kendi kendileriyle iletişim kurmaları, bir yüzleşme<br />
sağlamaları için bir iletişim kanalı olarak işlev görmektedir. Aydınlıktan<br />
korkan, orada varlığını anlamlı bir şekilde sürdüremeyen karakterler için<br />
gece ve karanlık daha emniyetlidir. Kıskanmak ve Yeraltı filmlerinde görüntüler<br />
daha "temiz", kamera daha hareketli, aydınlık-karanlık zıtlığı daha<br />
belirgindir ve önceki filmlerin aksine yapay ışık kullanılmaktadır. Demirkubuz<br />
anlamı güçlendirmek için mekanı yapay olarak daha keskin bir<br />
ışıkla katmanlı bir yapı olarak sunmakta ve karanlığı film anlatısında anlamı<br />
güçlendiren bir unsur olarak kullanmaktadır.<br />
Demirkubuz kendisinin de vurguladığı gibi filmlerinde genelde müzik<br />
kullanmamaktadır. Seyircinin duygusal biçimde angaje olmaması için senaryoya<br />
müdahale etmeyen tematik müzik kullanmakta, bu yolla seyircinin<br />
vicdanını sorgulamaktadır (Demirkubuz, 2005, s. 18). Bununla birlikte<br />
müzik Kader filminde olduğu gibi metinlerarası ilişki kurmaya da imkan<br />
tanımaktadır. Bu filmde Andrey Tarkovski 'nin Stalker ( 1979, İz Sürücü)<br />
filminde kullanılan ve Edward Artemiev tarafından bestelenen Meditation<br />
müziği sık sık duyulmaktadır. Kader 'de gerçekleşen arayış Stalker'da<br />
İz Sürücü'nün arayışı ve acısıyla birleşmektedir. Benzer bir ilişki<br />
kurma biçimi efektlerde de kullanılmaktadır; örneğin Yeraltı filminde tu-<br />
284
Change language