Zeszyty Historyczne Olkusza Numer 8 Olkusz, 2009

francuskiego, rosyjskiego, chemii, biologii, geografii, astronomii, matematyki i innych przedmiotów
Profesor się zaliczał i ścisłe kontakty, można powiedzieć towarzyskie z ta grupą utrzymywał. Sadzę
jednak, że i w tych kontaktach poza stroną formalną wymianą myśli i oceną zjawisk, otwartego
życia towarzyskiego Profesor nie prowadził.
Drugą grupę podobnej liczebności stanowili już nauczyciele pokolenia powojennego
a wśród nich niektórzy o podobnym do poprzedniej grupy rozumieniu swojego posłannictwa
w zakresie kształcenia i wychowywania młodzieży, którą Prof. Konopacki bardzo wysoko cenił.
Jak wynika z uczniowskich obserwacji grupa ta była jednak dość znacznie zróżnicowana pod
względem wykształcenia czego nie będę komentował ale będąc pod dominacją ekipy seniorów
w większości starała się ich styl utrzymywać i tak to trwało dość długo bo prawie do końca lat
60 tych gdyż w tym czasie nastąpiła z racji biegu czasu wymiana pokoleniowa a niedługo potem
Profesor W. Konopacki przechodził w stan spoczynku jako nauczyciel Liceum.
W konkluzji tego wątku pragnę podkreślić, że w moim i mojego rodzeństwa a także wielu
kolegów przekonaniu okres współdziałania tych dwóch grup Profesury Liceum Ogólnokształcącego
im. Króla Kazimierza Wielkiego przyniósł Liceum znaczną sławę, był powodem do satysfakcji
gdyż jego pozycja na forum szkół średnich nie tylko województwa ale i kraju była znacząca
(pisałem o tym w Zeszytach Historycznych Olkusza, N 2).
Nie wiem jaki charakter miało zakończenie pracy zawodowej Profesora, jak Liceum, miasto
i środowisko żegnało seniora i twórcę Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Kazimierza Wielkiego
w Olkuszu. Odnoszę wrażenie, że pożegnanie to miało prozaiczny charakter a może w ogóle nie
miało miejsca gdyż nie było przewidziane zwyczajowo. Po prostu był, zakończył pracę i odszedł! –
taki był styl. Tym bardziej należy podkreślić w tym wspomnieniu, że Im właśnie twórcom Liceum,
a wśród nich wybitnie zasłużonemu Profesorowi Witoldowi Konopackiemu należy się najwyższe
uznanie, wdzięczność i chwała za dzieło Jego życia nauczyciela licealnego który wpisywał
się w karty historii Liceum jako wspaniały nauczyciel i wychowawca co w imieniu uczniów i
wychowanków z głęboką czcią pragnę wyrazić.
Właśnie Olkuskie Liceum, szczyci się bogatą spuścizną pozostawiona przez grupę zacnych
i zasłużonych Profesorów o których zachowanie w pamięci winno się szczególnie troszczyć,
Liceum, do którego wnieśli dorobek swojego życia profesorskiego pełnego poświęcenia i troski o
następne pokolenia i jakkolwiek Oni już odeszli to pamięć o ich czynach trwać będzie.
3. Profesor Witold Konopacki wychowawcą i opiekunem młodzieży licealnej
zamieszkującej w Internacie przy ul. 1 Maja, (Dom P.P. Tomsiów).
Rozdział ten stanowi część główną wspomnień dla mnie oraz mojego rodzeństwa, które
osobę Prof. Witolda Konopackiego zachowuje we wdzięcznej pamięci.
Dla mnie osobiście wynika to z faktu, że Profesor od pierwszego dnia mego przybycia do
Internatu (30.08.1959) a więc równo 50 lat temu przyjmował mnie wskazując miejsce w pokoju
w którym miałem zamieszkać z dwójką innych chłopców z równorzędnych klas. To miał być
mój „nowy dom”, w którym przyszło mi spędzić 3 lata, w tym ostatni rok wraz z moim bratem
185