Zeszyty Historyczne Olkusza Numer 8 Olkusz, 2009

To, jakim jestem człowiekiem, zawdzięczam najbliższym: rodzicom i siostrze, a także
ludziom, z którymi zetknęłam się na każdym etapie edukacji. Są wśród nich pracownicy Liceum
Ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 3 im. Antoniego Kocjana w Olkuszu, w tym moja wspaniała
wychowawczyni Pani Cyryla Mazur oraz nauczycielka języka polskiego Pani Grażyna Wącław, która
zaszczepiła mi miłość do literatury polskiej i to dzięki Niej zostałam polonistką.
Liceum, które ukończyłam, nie tylko wyposażyło mnie w niezbędne wiadomości
i umiejętności. W nim dowiedziałam się również, że najważniejsze w życiu są nie wartości materialne,
lecz grono życzliwych osób, postępowanie w zgodzie z własnym sumieniem oraz poczucie dobrze
spełnionego obowiązku. Życie jest cenne, ale raz nam dane, niepowtarzalne i ulotne, dlatego staram
się nie marnować żadnej chwili.
Przemysław Kania
Od siebie trzeba chcieć dużo
i ludziom dać jak najwięcej.
Stanisław Witkiewicz
Przemysław Kania - aktor (obecnie Teatru Zagłębia w Sosnowcu), wykładowca w Państwowej
Wyższej Szkole Teatralnej we Wrocławiu – tak jestem najczęściej kojarzony i przedstawiany.
Czasami wracam myślami do chwil, zdarzeń i wypadków losowych, które złożyły się na ten fakt.
Przypominam sobie, jakie emocje mi towarzyszyły i kto wspierał mnie w dążeniu do spełnienia
marzeń. Niesamowity jest fakt, że idąc do Liceum Handlowego w Olkuszu, w ogóle nie myślałem
o tym, że zostanę aktorem. Teraz wiem, że gdyby nie zaangażowanie Pani Anny Hajduły (mojej
polonistki), to pewnie zostałbym księgowym (co w sumie też mnie fascynowało). „Zmuszony”,
58