Ubezpieczenia w Rolnictwie. MateriaÅy i Studia. Nr 43/2012 - KRUS
Ubezpieczenia w Rolnictwie. MateriaÅy i Studia. Nr 43/2012 - KRUS
Ubezpieczenia w Rolnictwie. MateriaÅy i Studia. Nr 43/2012 - KRUS
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ORGANIZACJA, EKONOMIKA I PROBLEMY SPOŁECZNE<br />
Typ reformy<br />
Przebudowa<br />
publicznego segmentu<br />
systemu emerytalnego<br />
Zróżnicowanie<br />
źródeł dochodów<br />
w okresie starości<br />
Krótki opis<br />
Zasadniczo, reforma polega na przebudowie publicznego segmentu systemu<br />
emerytalnego. Nadrzędnym celem przyświecającym tego rodzaju reformie<br />
jest utrzymanie (lub przywrócenie) wydolności finansowej systemu; zmiany<br />
polegają najczęściej na dostosowaniu poziomu składek i świadczeń z systemu<br />
publicznego do zmieniającej się sytuacji ekonomiczno-społecznej, przy czym<br />
najczęściej polegają one na zmianie poziomu lub formuły liczenia zasiłku lub<br />
składki. Jednocześnie sama struktura publicznego systemu emerytalnego może<br />
pozostać nie zmieniona. W innych wypadkach zmienia się także strukturę<br />
systemu, np. poprzez zastosowanie elementów kapitałowych w ramach systemu<br />
pay-as-you-go. Szczególnie rozległe reformy strukturalne miały ostatnio<br />
miejsce we Włoszech czy w Polsce.<br />
Celem reformy jest większe zróżnicowanie źródeł dochodów w okresie emerytalnym.<br />
Stanowi ona zwykle mieszankę opisanych wcześniej działań.<br />
Źródło: Reforms for an Ageing Society, OECD, Paris 2000, s. 46-47.<br />
Wszystkie cztery grupy reform zdają się prowadzić do stworzenia systemu<br />
emerytalnego charakteryzującego się większym zróżnicowaniem źródeł dochodów<br />
w okresie emerytalnym. Choć nie obserwuje się wyraźniej konwergencji<br />
w stronę jednego modelu, większość reform odzwierciedla te same cele.<br />
Dochód na starość powinien pochodzić z różnych źródeł, takich jak system<br />
podatkowo-transferowy (budżet publiczny), system kapitałowy, oszczędności<br />
prywatne, czy nawet dochody z pracy. Głównym celem reform jest dywersyfikacja<br />
ryzyka, większe zrównoważenie obciążeń ponoszonych przez kolejne<br />
pokolenia oraz zapewnienie osobom osiągającym wiek emerytalny większej<br />
elastyczności w podejmowaniu przez nich decyzji o opuszczeniu rynku pracy.<br />
Poszczególne kraje wybrały różne drogi realizacji opisanych powyżej ogólnych<br />
celów. Warto zauważyć, że opisane powyżej cztery grupy podejmowanych działań,<br />
jak i zaprezentowane poniżej najważniejsze tendencje w przeprowadzanych<br />
reformach, przyjmują bardzo rozległą definicję systemu emerytalnego<br />
i jego zmian. W przypadku pewnych działań, zwłaszcza związanych z reformami<br />
zmierzającymi do umocnienia sektora prywatnego, działania te pozornie<br />
mogą mieć niewiele wspólnego z systemem emerytalnym (oraz z potocznym<br />
rozumieniem reform tego systemu polegających na zmianie jego struktury czy<br />
choćby formuł liczenia składek lub świadczeń). Przy umacnianiu sektora prywatnego<br />
w zabezpieczeniu emerytalnym, przy promowaniu dywersyfikacji<br />
źródeł dochodów na starość, działania te polegają często na zmianie regulacji<br />
dotyczących rynku finansowego, przepisów podatkowych, spadkowych itp.<br />
Przykłady tak rozumianych zmian strukturalnych w systemach emerytalnych<br />
zostaną krótko przedstawione w kolejnej części publikacji.<br />
Małgorzata Fluks, Departament Współpracy Międzynarodowej<br />
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.<br />
116
Change language