Ubezpieczenia w Rolnictwie. Materiały i Studia. Nr 43/2012 - KRUS

ORGANIZACJA, EKONOMIKA I PROBLEMY SPOŁECZNE
kraju, o zatrudnienie na danym rynku pracy prowadziło się i prowadzi
krytykę systemów emerytalnych – jako ograniczających wzrost i pobudzających
bezrobocie z powodu odpisów emerytalnych traktowanych przez
ludzi jako podatki.
2.3. Argumenty za reformą i ich krytyka
M. Góra, ojciec reformy, pisał „Przebudowa systemu emerytalnego stała
się koniecznością, ponieważ tradycyjny system będący formą piramidy finansowej
stracił swoje demograficzne zasilanie w nowych członków w skali
niezbędnej do wywiązania się ze zobowiązań”.
Stanowisko wątpliwe, gdyż:
– po pierwsze, „demograficzne zasilanie systemu w nowych członków”,
jak pisze, może skończyć się masowym bezrobociem tych członków –
tak jak ma to miejsce obecnie w Polsce i nie ma mowy o gromadzeniu
dzięki nim środków „w skali niezbędnej do wywiązania się ze zobowiązań”.
To zatem nie liczba rosnąca nowych generacji zabezpiecza
wywiązanie się ze zobowiązań;
– po drugie, brak zasilania systemu w nowych członków, wynikającego
z demograficznej degeneracji danej społeczności, może być znakomicie
uzupełniany importem siły roboczej ze społeczności nie zdegenerowanych
– i przykład Europy Zachodniej – a w szczególności Niemiec –
z 7 mln mieszkańców nie-Niemców dowodzi bezzasadności podejścia
techniczno-demograficznego;
– po trzecie, zarzut o piramidzie finansowej jest błędny nie tylko dlatego,
że zmiany zatrudnienia nie muszą naśladować zmian demograficznych
danej społeczności z przyczyn wyżej wymienionych, ale również
dlatego, że piramida nie zakłada rosnącej efektywności kolejnych generacji
uczestników systemu – a to jest naturalne w gospodarce, gdzie
pokolenia wchodzące pracują z wyższą wydajnością. To tak jakby utrzymywać,
że ludzkość musi umrzeć z głodu, ponieważ coraz mniejsza jej
część zajmuje się uprawą roli i niemożliwe jest, aby jeden rolnik wyżywił
30-50 osób pracujących poza rolnictwem;
– po czwarte, struktura demograficzna ma coś do powiedzenia, ale niewiele,
gdyż to właśnie dobrą strukturę można zmarnować, dławiąc gospodarkę
polityką makroekonomiczną. Wtedy, zamiast pracy dla milionów
wchodzących w rynek, będziemy mieli miliony nowych bezrobotnych
i wtedy piramida finansowa się może załamać, ale zgoła nie
z przyczyn demograficznych;
40