O Εκτοπισμός στην Κύπρο Οι Î£Ï Î½Î­Ï€ÎµÎ¹ÎµÏ‚ της Πολιτειακής και ... - PRIO

Μέρος Τρίτο: Ιστορίες Εκδίκασης Περιουσιακών Διαφορών
43
γενικότερα, δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθά – είναι οι δεσμοί με τα σπίτια που εκτείνονται γενιές
πίσω, για παράδειγμα, το σπίτι της μάνας μου χτίστηκε από τη γιαγιά μου το 1860. Έτσι για μένα
είναι κρίσιμο σημείο η σύνδεση της επανένωσης, της επιστροφής και του περιουσιακού.»
Το σημείο αυτό φαίνεται ότι έγινε κατανοητό από τους Τουρκοκύπριους φίλους του.
«Τα πρώτα συγχαρητήρια που δέχτηκα ήταν από Τουρκοκύπριους. κατάλαβαν ότι δεν ήταν
μια ενέργεια που στρεφόταν εναντίον τους.»
Αντιδικία
Ένα σημαντικό στοιχείο της απόφασης για να προσφύγει στα δικαστήρια ήταν η ταυτότητα
των Όραμς η οποία δεν ήταν κυπριακή.
«Από την πρώτη στιγμή δήλωσα ότι μπορώ να καταλάβω ότι Τουρκοκύπριοι διαμένουν στο
σπίτι μου επειδή χρειάζονται ένα μέρος να ζήσουν. Αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω έναν ξένο
που έρχεται να επενδύσει σε μια γη φθηνά και ο οποίος, με την πράξη του, συμμετέχει στην
επιδείνωση ενός ήδη περίπλοκου προβλήματος.»’
Το σκεπτικό αυτό οδήγησε τα αιτήματα της υπόθεσης από τον Μελέτη Αποστολίδη, ο
οποίος δεν ζήτησε μόνο να εγκαταλείψουν την περιουσία αλλά να γκρεμίσουν οτιδήποτε
έχτισαν μέσα σ αυτήν.
«Με την αγωγή δεν επεδίωκα να πω, “Ήρθα για να πάρω την επένδυση που έχετε κάνει”.Αλλά
έλεγα “φύγετε και πάρτε την μαζί σας”. Είναι για τον λόγο αυτό που αρχικά δεν ζήτησα από το
Βρεατινικο Ανώτερο Δικαστήριο να κατάσχει την περιουσία τους εκεί… με τον ίδιο τρόπο, δεν
πρό κειται να δεχτώ την αποζημίωση τους με τον ισχυρισμό τους ότι το κατοχικό καθεστώς δεν
τους επιτρέπει να γκρεμίσουν το σπίτι. Δεν θέλω να κατατρέχω άτομα που δεν μπορούν να
ενεργήσουν.»’
Λέγοντας αυτά γνωρίζει τις πολιτικές περιπλοκές που συνοδεύουν το χειρισμό της υπό -
θεσης στο βορρά. Σημειώνει ότι οι Οραμς είχαν δηλώσει ότι δέχτηκαν οικονομική βοήθεια
από τις αρχές εκεί για να πολεμήσουν την υπόθεση, μια υπόθεση που αφορά πολλούς ξένους
επενδυτές στον βορρά των οποίων τις ανησυχίες οι αρχές θα ήθελαν να κατευνάσουν ότι δεν
θα έχουν παρόμοια τύχη. Στο δρόμο της υπόθεσης από την Κύπρο στην Αγγλία, μετά
Λουξεμβούργο, ο Μελέτης Αποστολίδης ακολουθεί τα ίχνη της δικαιοσύνης.
«Στο Βρετανικό Δικαστήριο ουσιαστικά αποτύχαμε όταν αποφάσισαν ότι η εκτέλεση της από -
δοσης της δικαιοσύνης δεν μπορεί να εφαρμοστεί στα κατεχόμενα λόγω της μη εφαρμογής του
κεκτημένου. Αλλά στο λουξεμβούργο τελικά δικαιωθήκαμε.»’
Ένα από τα σημαντικά αποτελέσματα της υπόθεσης, σημειώνει, είναι η απόφαση ότι ‘τα
δικαστήρια στην Κυπριακή Δημοκρατία μπορούν να αποφασίζουν για θέματα που συμβαί -
νουν στις κατεχόμενες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του περιουσιακού θέματος. Ένα
χρόνο μετά το τέλος της υπόθεσης ο Μελέτης Αποστολίδης νιώθει δικαιωμένος.
«κατέδειξε ότι οι Ευρωπαϊκοί νόμοι και θεσμοί έχουν μια πρακτική εφαρμογή. Αν σκεφτούμε
ότι το κοινό μας σπίτι είναι η ΕΕ, μπορούμε και οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, είναι κοινό το
όφελος και για τις δυο πλευρές. και σκέφτομαι ότι είναι ένα κέρδος για την ΕΕ επίσης… πως
κάποιες αξίες διασφαλίζονται μέσω αυτής.»