plik pdf 9.60MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

technologieOsuszanie fundamentóww budynkach popowodziowychPrace związane z naprawą i osuszeniem budynków popowodziowych są zagadnieniami trudnymii skomplikowanymi. Wynika to z faktu, że niszczące oddziaływanie wody idzie zawsze w kilku kierunkach.Osuszanie budynków popowodziowych to czynność oczywista,ale w wielu przypadkach niestety niejedyna. Powódź może skutkowaćtakże uszkodzeniami mającymi bezpośredni wpływ nabezpieczeństwo użytkowania, takimi jak np. podmycie fundamentów,dlatego konieczne jest sprawdzenie:■ stanu gruntu przy fundamentach, chodzi o oznaki wypłukaniagruntu czy wręcz podmycia fundamentów;■ stanu samych fundamentów; należy szukać oznak uszkodzeniafundamentów (zarysowań, spękań, widocznych odkształceń,takich jak wyboczenia, zwichrowania itp.);■ czy nie wystąpiły uszkodzenia ścian, słupów, belek, stropów itp.;należy zwrócić uwagę na ewentualne rysy, spękania, odspojeniesię elementów od siebie („rozejście się ścian, ściany i stropu”),ugięcia, wyboczenia, zwichrowania, przemieszczenia itp.;■ czy nie występują odkształcenia konstrukcji, na co wskazujenp. klinowanie się skrzydeł okiennych i drzwiowych, spękania/zarysowania i odspajanie się tynku;■ na etapie diagnostyki stanu technicznego należy także ocenićstan izolacji wodochronnych budynku, bark skutecznie działającychhydroizolacji wymusza wykonanie odpowiednich robótnaprawczych.Działania naprawcze muszą być skorelowane z osuszeniowymi. Kolejnośćwykonywania czynności nie może być przypadkowa, równieistotne jest sprawdzenie skuteczności prac osuszeniowych przedrozpoczęciem prac wykończeniowych. Nasiąkliwość zanurzonegow wodzie muru z cegły wynosi dwadzieścia kilka procent (wilgotnośćsuchego muru nie przekracza zazwyczaj 3–5%), oznacza to,że w 1 m 3 muru może znajdować się nawet 250–350 litrów wody.W praktyce oznacza to, że mur został całkowicie nasycony wodą.W przypadku zanurzonych w wodzie elementów betonowych(ścian, posadzek, jastrychów) można mówić o wilgotności masowejrzędu 7–10%, dla betonu komórkowego może to być nawet50–60%. Dla porównania tzw. wilgotność równowagowa(sorpcyjna), czyli dla normalnych warunków eksploatacyjnych,wynosi: dla murów ceglanych 2–4%, dla betonu 2–3%, dla tynkówcementowo-wapiennych 2,5–3%, dla bloczków z betonukomórkowego 5–6%.Prace wykończeniowe wymagają suchego podłoża. Na przykładdopuszczalna wilgotność tynku w momencie wykonywaniawymalowania nie powinna przekraczać 3,5% dla farb olejnychi emulsyjnych, wilgotność podłoży cementowych pod okładzinyceramiczne nie powinna być wyższa niż 4–6%, natomiast wilgotnośćjastrychów anhydrytowych nie powinna przekraczać 0,5%(0,3% jeśli jest wykonywane ogrzewanie podłogowe). Ścianamoże być otynkowana tynkiem tradycyjnym, jeżeli jej wilgotnośćnie przekracza 3–4%.Próba wykonywania jakichkolwiek nieprzemyślanych działańmoże mieć przykre konsekwencje (fot. 1).Tab. | Spotykane w literaturze przedziały zawilgoceń murów ceglanychdo 3%Wilgotność masowaNorma zastępowanamur o dopuszczalnej wilgotności3–5% mur o podwyższonej wilgotności5–8% mur średnio wilgotny8–12% mur mocno wilgotnyObrazuje to skalę problemu, który pojawia się podczas prac naprawczo-osuszeniowych.Fot. 1 | Skutek zbyt szybkiego wykonywania warstw wykończeniowych(fot. autora)powyżej 12% mur mokry Skutkiem osłabienia nośności gruntu lub jego wypłukania, jakrównież naporu wody, są przede wszystkim spękania i rysy. Takistan bezwzględnie wymaga wykonania ekspertyzy określającej zarównoprzyczynę uszkodzenia, jak i sposób naprawy.32INŻYNIER BUDOWNICTWA