Βιβλίο: ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)

More documents

Recommendations

Info

† Π. Ἰσαάκ 1936-1998Ὁ π. Ἰσαάκ εἶχε ὡς ἐπίγεια πατρίδα τήν πολύπαθη καί µαρτυρική περιοχήτῆς Μέσης Ἀνατολῆς (Λίβανος). Ἀφοῦ πῆρε τό µοναχικό σχῆµα καί ἐµόνασεστήν πατρίδα του, ἐν συνεχείᾳ ἦρθε γιά σπουδές στήν Θεσσαλονίκη, στήν ΘεολογικήΣχολή τοῦ Α.Π.Θ. Κατά τήν περίοδο αὐτήν ἀγάπησε τό Ἅγιον Ὄροςκαί συνδέθηκε µέ πνευµατικές προσωπικότητες πού ζοῦσαν σέ αὐτό. Ἔλαβετό µεγάλο ἀγγελικό Σχῆµα ἀπό τόν µακαριστό Γέροντα Παΐσιο. Ἐξάσκησεµέ συνέπεια καί φόβο Θεοῦ τήν πνευµατική πατρότητα (διετέλεσε πνευµατικόςτῶν µαθητῶν τῆς Ἀθωνιάδας Ἐκκληστικῆς Ἀκαδηµίας), κατέλιπε τίςὑποθῆκες τῆς θεάρεστης βιοτῆς του στήν εὐλογηµένη συνοδεία τῆς ἹερᾶςΣταυρονικητιανῆς Καλύβης τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου στήν θέση Καψάλα.Εὐφυής, µελίρρυτος, µουσικολογιώτατος, ἐργατικός, ἀποτελοῦσε παρηγοριάἙλλήνων καί Ἀράβων Ὀρθοδόξων καί σχετικά νέος ἀνεχώρησε γιά τήν ἐπουράνιαπατρίδα, ὅπου ἀπολαµβάνει τά τῆς αἰωνίου ζωῆς καί τῆς πνευµατικῆςεἰρήνης τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, τόν ὁποῖον ἐµπράκτως καί ἐκ νεότητος µέὅλην τήν θέρµην τῆς καρδίας του ἀγάπησε.10Γέρων Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτηò
ΠΡΟΛΟΓΟΣὙπηρετώντας ἀπό τό 1974 στίς τάξεις τοῦ τιµηµένου Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ζοῦσαὅπως πολλοί συνάδελφοί µου µή ἔχοντας ἰδιαίτερη σχέση µέ τήν Ἐκκλησία 1 .Σέ κάποια ἐπίσκεψή µου στό Ἅγιον Ὄρος, γνώρισα τόν µακαριστό ΓέρονταἸσαάκ, πού ἄλλαξε τή ζωή µου καί ὅσα µοῦ εἶπε τότε ἐπαληθεύτηκαν ἀκριβῶς.Ὁ Γέροντας Ἰσαάκ, ὄντας πνευµατικό τέκνο τοῦ ἁγίου Γέροντoς Παϊσίου, µοῦµιλοῦσε συχνά γι᾿ αὐτόν, γιά τήν ἁγία του ζωή καί γιά τά θαύµατά του πρίνκαί µετά τήν κοίµησή του (12/7/1994).Ἡ γνωριµία µου µέ αὐτούς τούς Ἁγίους Πατέρες, ἦταν γιά µένα µεγάλη εὐλογία,πού ὁριοθέτησε καί σηµατοδότησε τή ζωή µου. Εἶδα πλέον τά πράγµατα ἀπό ‘’ἄλλησκοπιά’’, πιό βαθειά καί πιό εἰλικρινά. Κατάλαβα τό πραγµατικό νόηµα τῆς ζωῆς.Ὅλη αὐτή ἡ ἐµπειρία ἀπέβη γιά µένα οὐσιαστική, γιατί γέµισε τή ζωή µου µέτήν µόνη Ἀλήθεια, µέ τόν Χριστό, µέ τήν πραγµατική χαρά. Εἶδα ποῦ ἔγκειται ἡ‘’ποιότητα ζωῆς’’, πού ἐπιδιώκει ὁ σηµερινός ἄνθρωπος, ἀλλά δέν ἐπιτυγχάνεικαί τήν εἶδα βιωµένη στά πρόσωπα αὐτῶν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων.Θέλοντας νά κάνω συµµετόχους καί ἄλλους συναδέλφους πού τυχόν δένγνώρισαν αὐτούς τούς Γέροντες, ἄλλά καί ὡς ἐλάχιστο µνηµόσυνο στή µνήµητῶν Γερόντων αὐτῶν, προσφέρεται τό παρόν πού εἶναι συλλογή ἀποσπασµάτωνἀπό τό βιβλίο τοῦ Γέροντος Ἰσαάκ ‘’Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου’’πού ἀναφέρεται στόν ἅγιο αὐτόν ἄνδρα πού εἶναι πανελληνίως, ἀλλάκαί πανορθοδόξως πλέον γνωστός.Ἡ ζωή ἑνός Ἁγίου µέ τήν αὐταπάρνηση καί τήν ἀγάπη πού τόν χαρακτηρίζουν,µπορεῖ νά ἀποτελέση τροχοπέδη στήν ἀτοµοκεντρική καί φίλαυτη κοινωνίαµας, ὁδοδείκτη γιά ὅλους µας καί ἁπλανή χειραγωγό στήν Ἀλήθεια.Ἐξάλλου ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε ὑπηρετήσει στόν Ἑλληνικό Στρατό καί εἶχε πολε-µήσει γιά τήν Πατρίδα. Ταλαιπωρήθηκε ἀφάνταστα ἀπό τό χιόνι, τό κρύο, τήν πείνα,τήν δίψα καί πολλές φορές κινδύνευσε νά σκοτωθῆ καί ἄλλοτε νά αἰχµαλωτισθῆ.Πονοῦσε γιά τήν Πατρίδα κί ἔδειχνε ἰδιαίτερη ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον στούςἝλληνες ἀξιωµατικούς καί ὑπαξιωµατικούς. Ἤξερε καί πίστευε ὅτι ὁ ἙλληνικόςΣτρατός ὑπηρετεῖ ἀνώτερα ἰδανικά καί ὅτι πατρίς-θρησκεία-οἰκογένεια εἶναι ἕναἀδιάσπαστο τρίπτυχο κι ὅποιος πιστεύει σ᾿ ἕνα τά ᾿χει ὅλα, κι ὅποιος ἀρνεῖταιτό ἕνα τά χάνει ὅλα. Μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του δέν ἔπαυσε νά προσεύχεταικαί νά µεριµνᾶ µέ κάθε τρόπο γιά τό καλό τῆς Πατρίδος καί πάντα, ἀκόµα καίὅταν ἦταν βαριά ἀσθενής, δεχόταν τούς Ἕλληνες ἀξιωµατικούς, συµβούλευε,νουθετοῦσε, παρηγοροῦσε, ἔδινε ἐλπίδες καί τόνωνε τό ἠθικό. Ἐντύπωση προκαλεῖὅτι ὅλοι αὐτοί οἱ συνάδελφοι, µηδενός ἐξαιρουµένου, ἔχουν κάποια προσωπικήἐµπειρία νά διηγηθοῦν, ἤ κάποιο θαυµαστό γεγονός.Τώρα πλέον πρεσβεύει ἀπό τόν οὐρανό γιά ὅλον τόν κόσµο. Ταπεινά εὐχό-µαστε νά πρεσβεύη καί γιά ὅλους τούς συναδέλφους.Εὐχαριστῶ θερµά ὅσους συναδέλφους κοπίασαν καί µερίµνησαν νά πάρη τόπόνηµα αὐτό ἀρτιότερη µορφή.Λάρισα, Ἀπρίλιος 2005Καραΐσκος ΔηµήτριοςΣυνταγµατάρχης Τεθωρακισµένων1Τό κείµενο αὐτό ἐκδίδεται µέ τήν ἄδεια τῆς Συνοδείας τοῦ Γέροντος Ἰσαάκ, Καψάλα Ἁγίου Ὄρους, πούἐξέδωσε τό βιβλίο ‘’Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου’’.Γέρων Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτηò11
Page 1 and 2: ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣΟ ΑΓΙ
Page 3: Ἀφιεροῦται στούς
Page 6 and 7: ÐÅÑÉÅ×ÏÌÅÍÁΠ. Ισαά
Page 8 and 9: Τό κασκόλ του ἐξαφ
Page 13 and 14: Ο ΚΑΤΑ ΠΛΑΤΟΣ ΒΙΟΣÐ
Page 15 and 16: του: «Ἐγώ θά ζήσω σ
Page 17 and 18: Παιδικές ἀσκήσεις
Page 19 and 20: ύων εἰς ἐµέ, κἄν ἀ
Page 22 and 23: κακουχίες πού πέρα
Page 24 and 25: ἡλικιωµένη. Βάδιζα
Page 26 and 27: θῆ: «Γυρίζαµε ἀπό
Page 28 and 29: ὅλους τούς πατέρες
Page 30 and 31: 30Γέρων Παΐσιος ὁ Ἀ
Page 32 and 33: Ε’. ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΣΤΟΜΙΟ
Page 34 and 35: ἤθελε ὅλους νά τού
Page 36 and 37: ΣΤ΄. EΡHMITHΣΣTO ΘEOBAΔIΣT
Page 38 and 39: Λύει τήν ἀνοµβρία
Page 40 and 41: Ζ΄. ΣΤΗΝ ΙΒΗΡΙΤΙΚΗ
Page 42 and 43: σίες). Διήρκησε ἡ ἐ
Page 44 and 45: µοῦ µιλήση. Προχωρ
Page 46 and 47: βρέθηκα πάλι στό Κα
Page 48 and 49: θῆ. Σέ µιά στιγµή σ
Page 50 and 51: Στήν αὐλή τῆς «Παν
Page 52 and 53: παρουσιάζεται µπρο
Page 54 and 55: ΚατουνάκιαΠαναγού
Page 56 and 57: Ὁ Γέροντας καί οἱ
Page 58 and 59: Ι’. ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑ
Page 60 and 61:
Δέν δεχόταν νά κάνη
Page 62 and 63:
IA’. ΘΑΥΜΑΤΑΜΕΤΑ ΤΗ
Page 64 and 65:
τικό θάνατο, ἡ ἐπέ
Page 66 and 67:
Παρέχει ἀνάβλεψηΜ
Page 68 and 69:
Α’. ΑΡΕΤΕΣ«Πλουτοτ
Page 70 and 71:
ὅπως πίστευε, καί ζ
Page 72 and 73:
Ὁ Γέροντας ἐξαϋλω
Page 74 and 75:
τό παιδί στήν ἀγκα
Page 76 and 77:
Σέ ἐπιστολή του (6-4-
Page 78 and 79:
ἤρεµα. Ἀνέφερα ἔπ
Page 80 and 81:
καί αἰσθανόταν δυσ
Page 82 and 83:
σκεῦος του νά διαρ
Page 84 and 85:
ζονται σέ πολλές ξέ
Page 86 and 87:
ἄρωµα νά τό πρωτοα
Page 88 and 89:
µατική) καί ἔβλεπε
Page 90 and 91:
εἶστε». Ἡ µητέρα τ
Page 92 and 93:
κάστηκα νά ζητήσω σ
Page 94 and 95:
κή κατάσταση µέ ἐν
Page 96 and 97:
ΕΠΙΜΕΤΡΟΜορφή, χαρ
Page 98 and 99:
Γνώριζε πολλά χωρί
Page 100 and 101:
Οἱ ἄνθρωποι πού θυ
Page 102:
BÉÂËÉÏÃÑÁÖÉÁἘπιλε
show all

Βιβλίο: ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?