Βιβλίο: ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)

ἡλικιωµένη. Βάδιζαν µέσα στά χιόνια καί βρέθηκαν στό ἐξωκκλήσι, ἀλλά ἡ πόρταἦταν κλειστή. Ἔµειναν ἔξω, κάτω ἀπό τό ὑπόστεγο τρέµοντας ἀπό τό κρύο.»Τήν ἴδια νύχτα µοῦ ἦρθε ξαφνικά ἕνας ἐπίµονος λογισµός νά πάω στό ἐξωκκλήσινά ἀνάψω τά καντήλια. Τό χιόνι εἶχε φθάσει τά ὀγδόντα ἑκατοστά περίπου.Πῆγα καί χωρίς νά γνωρίζω τί προηγήθηκε, βρῆκα ἔξω ἀπό τό ἐξωκκλήσιτίς δύο γυναῖκες µελανιασµένες ἀπό τό κρύο. Τίς ἔδωσα ἀπό ἕνα γάντι, ἄνοιξατήν πόρτα, µπῆκαν µέσα καί ἀφοῦ συνῆλθαν κάπως, διηγήθηκαν τά σχετικά.«Ἐγώ», εἶπε ἡ νέα, «ἔκανα ὅ,τι µποροῦσα. Ἀπό ᾿κεῖ καί πέρα, ἄς κάνη καί ὁ Θεόςτά ὑπόλοιπα».»Τίς συµπόνεσα τίς καηµένες καί αὐθόρµητα τίς εἶπα: «Τελείωσαν τά βάσανάσας. Αὔριο θά πᾶτε στά σπίτια σας», ὅπως καί συνέβη».Ὁ Ἀνθυπολοχαγός, ὅταν ἔµαθε ὅτι ὁ Ἀρσένιος τίς βοήθησε καί σώθηκαν,ἴσως γιά νά καλύψη τήν ἐνοχή του, διέδιδε συκοφαντικά ὅτι ὁ Ἐζνεπίδης ἔβαλεστήν Ἐκκλησία τούς µεταγωγικούς µέ τά µουλάρια. Τόν κάλεσε ὁ Διοικητής σέἀπολογία. «Τόσο ἀσυνείδητος εἶµαι, κ. Διοικητά, νά βάλω τούς µεταγωγικούςµέ τά µουλάρια µέσα στήν Ἐκκλησία;», εἶπε. Ὅµως δέν φανέρωσε τήν ὑπόθεσητοῦ ἔνοχου Ἀνθυπολοχαγοῦ˙ ἀπολογήθηκε µόνον ἐπειδή τόν κατηγόρησαν γιάκαταφρόνηση τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ.Σώζει τήν Μονάδα τουςΔιηγήθηκε ὁ Γέροντας: «Κάποτε ἡ διλοχία µας βρέθηκε περικυκλωµένη ἀπόχίλιους ἑξακόσιους ἀντάρτες σέ ἕνα φυσικό ὀχύρωµα ἀπό βράχο. Ὅλοι οἱ στρατιῶτεςκουβαλοῦσαν πυροµαχικά καί ὁ Διοικητής κάλεσε καί µένα νά ἀφήσωτόν ἀσύρµατο, νά κουβαλάω καί ἐγώ. Μάλιστα µέ ἀπείλησε καί µέ τό πιστόλι.Νόµιζε ὅτι ἀπέφευγα νά κουβαλάω, γιατί ἤθελα δῆθεν νά κρύβωµαι.»Κουβαλοῦσα, ἀλλά πήγαινα καί στόν ἀσύρµατο καί προσπαθοῦσα νά πιάσωἐπαφή µέ τό Ἀρχηγεῖο. Ὁπότε ἀπό τά πολλά ἔπιασα ἐπαφή καί ἔδωσα νάκαταλάβουν ὅτι βρισκόµαστε σέ δύσκολη θέση. Τήν ἄλλη µέρα, ἐνῶ οἱ ἀντάρτεςεἶχαν πλησιάσει πολύ κοντά, ὥστε νά ἀκούγωνται οἱ βρισιές τους, ἦρθε ἡἀεροπορία καί τούς διεσκόρπισε».Τό γεγονός αὐτό ἀνέφερε ἀργότερα ὁ Γέροντας σάν παράδειγµα σέ ὅσουςρωτοῦσαν: «Τί προσφέρουν οἱ µοναχοί στήν ἔρηµο καί δέν βγαίνουν στόν κόσµονά βοηθήσουν;». «Οἱ µοναχοί», ἀπαντοῦσε, «εἶναι οἱ ἀσυρµατιστές τῆς Ἐκκλησίας.Ὅταν πιάσουν ἐπαφή µέ τόν Θεό διά τῆς προσευχῆς, τότε ἔρχεται καί βοηθᾶὁ Θεός καλύτερα. Ἕνα ἀκόµη λιανοντούφεκο δέν ἔκανε τίποτε, ἐνῶ, ὅτανἦρθε ἡ ἀεροπορία, ἔκρινε τήν µάχη».ΑὐτοθυσίαὉ νῦν µοναχός Ἀρσένιος ἀπό τήν Κέρκυρα καί τότε κ. Παντελής Τζέκος, συστρατιώτηςτοῦ Γέροντα, διηγεῖται:«Στή Ναύπακτο, ἐνῶ ἔπαιρνα ἕνα σῆµα ἀπό τήν Πάτρα, µέ πλησιάζει ὁ Ἀρσένιοςκαί µοῦ λέει:24Γέρων Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτηò