Βιβλίο: ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)

ΑΛΛΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ«Ἔχεις σπασµένα πόδια»Γραπτή µαρτυρία Κωνσταντίνου... ἀπό Ἀ.:«Ἦταν ἡ πρώτη φορά πού πήγαινα στόν π. Παΐσιο. Μέ ρώτησε:– Κώστα, πῶς ἦρθες ἐδῶ; Ἐσύ ἔχεις σπασµένα πόδια.»Καί συνέχισε:– Κώστα, ὁ Θεός γιά νά τήν πάρη, τήν ἀγάπησε πιό πολύ.– Ποιά πάτερ; Ρώτησα µέ ἀπορία.– Τή µνηστή σου.»Πράγµατι, τό 1991 εἶχα πάθει σοβαρό ἀτύχηµα, εἶχα σπάσει τά πόδια µουκαί σκοτώθηκε ἡ µνηστή µου».«Θά πάρουµε τήν Πόλη»Μιά ὁµάδα µαθητῶν τῆς Ἀθωνιάδος Σχολῆς συµφώνησαν νά ρωτήσουν τόνΓέροντα ἄν θά πάρουµε τήν Πόλη καί ἄν θά ζοῦν καί οἱ ἴδιοι τότε.Πῆγαν στό Καλύβι του, πῆραν κέρασµα, ἀλλά ντρέπονταν νά ρωτήσουν. Ὁἕνας ἔκανε νόηµα στόν ἄλλο καί τελικά κανείς δέν τολµοῦσε νά κάνη τήν ἐρώτηση.Τότε τούς λέγει ὁ Γέροντας: «Τί εἶναι, βρέ παλληκάρια; Τί θέλετε νά ρωτήσετε;Γιά τήν Πόλη; Θά τήν πάρουµε καί θά ζεῖτε κιόλας».Ἕνα παιδί µετέφερε τά λόγια τοῦ Γέροντα στόν δάσκαλο Κωνσταντῖνο Μαλλίδη,πού ἦταν καλός Χριστιανός καί θερµός πατριώτης. Αὐτός ἦρθε µέ ἐνδιαφέροννά βεβαιωθῆ καλύτερα ἀπό τόν ἴδιο τόν Γέροντα, καί ρώτησε γιά τήν Πόλη.Ὁ Γέροντας τοῦ ἀπάντησε: «Ἄστα αὐτά, Κώστα˙ δέν εἶναι γιά µᾶς αὐτά. Ἐµεῖςγιά ἄλλη Πόλη πρέπει νά ἑτοιµαζώµαστε».Αὐτά ἦταν προσηµάνσεις γιά τόν ἐπικείµενο θάνατό τους, γιατί πράγµατιδέν ἄργησε νά φύγη πρῶτα ὁ Κώστας καί ὕστερα ὁ Γέροντας, γιά τήν ἀληθινήκαί οὐράνια Πατρίδα µας, «τήν καινήν πόλιν», τήν ἄνω Ἱερουσαλήµ.Γέρων Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτηò55