Βιβλίο: ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)

θῆ. Σέ µιά στιγµή σάν νά χάθηκε ὁ τοῖχος τοῦ Κελλιοῦ µου (δίπλα στό κρεββάτιπρός τό ἐργαστήριο). Βλέπω τόν Χριστό µέσα στό φῶς, σέ ἀπόσταση ἕξι µέτραπερίπου. Τόν ἔβλεπα ἀπό τό πλάϊ. Τά µαλλιά του ἦταν ξανθά καί τά µάτια τουγαλανά. Δέν µοῦ µίλησε. Κοίταξε λίγο δίπλα, ὄχι ἀκριβῶς ἐµένα.»Δέν ἔβλεπα µέ τά σωµατικά µάτια. Αὐτά εἴτε ἀνοιχτά εἶναι εἴτε κλειστά,καµµιά διαφορά δέν ἔχει. Ἔβλεπαν τά µάτια τῆς ψυχῆς.»Ὅταν Τόν εἶδα σκέφθηκα: Πῶς µπόρεσαν νά φτύσουν τέτοια µορφή; Πῶςµπόρεσαν -οἱ ἀθεόφοβοι- νά ἀκουµπήσουν τέτοια µορφή; Πῶς µπόρεσαν νάµπήξουν καρφιά σ᾿ αὐτό τό σῶµα; Πά! πά! πά!»Ἀπόµεινα! Τί γλυκύτητα ἔνιωθα! Τί ἀγαλλίαση! Δέν µπορῶ νά ἐκφράσω µέδικά µου λόγια τήν ὀµορφιά αὐτή. Ἦταν αὐτό πού λέει: «Ὁ Ὡραῖος κάλλει παράτούς υἱούς τῶν ἀνθρώπων». Αὐτό ἦταν. Δέν ἔχω δεῖ ποτέ τέτοια εἰκόνα του.Μόνο µία κάποτε -δέν θυµᾶµαι ποῦ- ἔµοιαζε κάπως.»Θἄξιζε νά ἀγωνίζεται κανείς χίλια χρόνια γιά νά δῆ αὐτή τήν ὀµορφιά γιάµιά στιγµή µόνο. Τί µεγάλα καί ἀνείπωτα εἶναι δυνατόν νά χαρισθοῦν στόν ἄνθρωπο,καί µέ τί τιποτένια ἀσχολούµαστε!»Πιστεύω πώς εἶναι ἕνα δῶρο πού µοῦ ἔκανε ὁ παπα-Τύχων. Νά µήν τό πῆςσέ κανέναν. Πολύ τό σκέφθηκα νά τό πῶ καί σέ σένα. Βλέπεις τόση ὥρα δένσοῦ µίλησα, τώρα πού φεύγεις» 19 .Ὕστερα ἀπό δύο µέρες ὅταν ξανασυναντήθηκαν, ὁ Γέροντας εἶπε: «Ὅλη τή νύχταἔκλαιγα γιατί σοῦ τὄπα. Δέν φοβᾶµαι πώς θά τό πεῖς. Ἀλλά ἐγώ ζηµιώθηκα».Τό γεγονός αὐτό τό αἰσθάνθηκε καί µιά ἀδελφή στήν Σουρωτή καί ἔγραψεστόν Γέροντα: «Τάδε τοῦ µηνός, τάδε ὥρα... Τά ὑπόλοιπα θά µᾶς τά πεῖτε ἐσεῖς».Καί πράγµατι, ὅταν ἀργότερα βγῆκε ἔξω, τούς τό διηγήθηκε καί µάλιστα περιέγραψεκαί ἁγιογράφησαν τόν Χριστό, ὅπως ἀκριβῶς τόν εἶδε.Θεόσταλτο ψάριΔιηγήθηκε ὁ Γέροντας: «Ἦταν ἡ Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ. Αἰσθανόµουν ἐξάντλησηκαί µοῦ πέρασε ὁ λογισµός ὅτι, ἄν εἶχα νά φάω λίγο ψαράκι, θά µοῦ ἔκανεκαλό. Ὄχι ἀπό ἐπιθυµία, ἀλλά σάν φάρµακο. Εἶχα προβλήµατα καί µέ τά ἔντεράµου. Βγῆκα νά πάω ἔξω. Γυρίζοντας εἶδα ἕνα µεγάλο πουλί σάν ἀετό νά χαµηλώνηπολύ καί ἔσκυψα νά µήν µέ χτυπήση. Φοβήθηκα µήπως εἶναι τίποτε τοῦπειρασµοῦ, γι᾿ αὐτό δέν ἔδωσα σηµασία καί µπῆκα γρήγορα στό Κελλί µου.»Σέ λίγο χρειάσθηκε πάλι νά βγῶ ἔξω. Στό ἴδιο σηµεῖο πού εἶχα σκύψει εἶδανά σπαρταράη ἕνα µεγάλο ψάρι. Πρῶτα ἔκανα τόν σταυρό µου, εὐχαρίστησατόν Θεό καί µετά πῆρα τό ψάρι. Ἀλλά, σοῦ κάνει καρδιά µετά νά τό φᾶς;».Ὁ φύλακας ἌγγελοςὉ Γέροντας διηγήθηκε: «Ἦταν τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου 20 . Περ-19Ἐλέχθησαν στίς 28 Μαΐου 1977.20Στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1979.48Γέρων Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτηò