You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
TESADÜFİ HANELER<br />
Zuhal Ulusoy, Prof. Dr., Kadir Has Üniversitesi, Mimarlık Bölümü<br />
“Kedileri seviyorum çünkü evimi seviyorum<br />
ve kediler de yavaş yavaş evimin<br />
gözle görünür bir ruhu oluyorlar”<br />
Jean Cocteau<br />
Ev deyince hemen akla gelenev ahalisi, sonrasında<br />
da klasik anne-baba-çocuklardan oluşan aile<br />
kurgusu. Ama biraz düşününce, aslında bu klişe<br />
yapının sanıldığı kadar yaygın ve sürekli olmadığı<br />
fark ediliyor. ‘Aile’ dediğin değişken bir yapı; herşey<br />
yolunda gittiği durumda,çocuklar büyüdükçe<br />
çeşitli nedenlerle evden uzaklaşıyor, yalnız, arkadaşlarla<br />
ya da eşleriyle kendi evlerini kuruyorlar;<br />
ebeveynler yaşlanıyor, biri bu dünyadan göçerse<br />
geride kalan yaşamına yalnız ve çoğunlukla zorlanarak<br />
devam etmeye çalışıyor. Bu farklı evrelerin<br />
her biri,herkes için farklı ev ahalileri, çeşitli haneler<br />
demeye geliyor. Evden uzak bir öğrencilikte<br />
yurt veya ev arkadaşlarından oluşan küçük topluluk<br />
da bir tür hane oluşturuyor. Yalnız yaşanılan<br />
durumlarda, mesela bir kedi ya da bir köpek evde<br />
can yoldaşı oluveriyor. Yaşlılıkta yardımcılarla yaşananise<br />
bambaşka birhâl. Bunlarve elbette başkayaşama<br />
birlikteliklerinin her biri farklı hanelere<br />
işaret ediyor; her birinde ev başka bir şekilde<br />
yaşanıyor, ilişkilerin kurgusu değişiyor, mekân<br />
farklı biçimlerde paylaşılıyor.Bildiğim kadarını anlatmayı<br />
deneyeyim.<br />
...<br />
Eve geldim. Ortalık sessiz. Genellikle beni kapıda<br />
karşılayan dört ayaklı kızım Misket ortalıkta<br />
görünmüyor. ‘Kimbilir yine nerelere saklandı?’<br />
diye önce pek aldırmadım. Elimdekileri bıraktım,<br />
buzdolabına konacakları yerleştirdim, odaya gittim.<br />
Aradan biraz zaman geçti, hala yok. ‘Tedirgin<br />
olmalı mıyım, yoksa bütün gün onu yalnız bıraktığım<br />
için kendince protesto mu ediyordur?’ diye<br />
geçirdim aklımdan. ‘Ben de oralı olmayayım’ dedim,<br />
ama pek kolay değil. Bildiğim gizli köşelere<br />
bakındım, yok. Bir tur daha dolaştım, yine bulamadım.<br />
Biraz da gurur mu yapıyorum nedir, kendi<br />
evimde bilmediğim gizli yerler var! Üstelik büyük<br />
bir daire de değil‘ev’ dediğim. Ben ne yapsam bu<br />
kadar iyi saklanamam ondan. Hemen gelir bulur,<br />
kapı kapalıysa önünde miyavlar, açıncaya kadar<br />
rahat vermez.<br />
Neyse, aradan yarım saat civarında bir vakitgeçtikten<br />
sonra nazlı nazlı geldi, ayaklarıma sürtündü.<br />
Dersimi aldığımı düşünmüş olmalı; sıra ona<br />
hizmette. Maması, suyu, kumu...‘Tam teşekküllü,<br />
her şey dahil otel sistemi’ diyeceğim, ama evin asıl<br />
ev<br />
89
Change language