Raddþjálfun einstaklinga með parkinsonsveiki: Mat á ... - Skemman

annsaka verði það betur og í stærri hópum áður en hægt sé að mæla með því (Spielman, Ramig,
Mahler, Halpern og Gavin, 2007).
Hópþjálfun er meðferðarform þar sem einstaklingar með svipaðar hamlanir fá þjálfun þar sem
markmiðin eru þau sömu (Law o.fl., 2012). Höfundar LSVT ® hafa í greinum útilokað hópþjálfun og ef
þjálfun er veitt í hópi má ekki kalla hana LSVT ® . Rök þeirra eru að mikilvægt sé að einstaklingurinn
leggi sig allan fram allan þjálfunartímann og erfitt sé að ná því fram í hópþjálfun. Þeir vísa þó ekki í
neinar heimildir sem styðja þessa ályktun þar sem þessi hópur hefur ekki gert rannsókn á hópþjálfun
með LSVT ® (Fox o.fl., 2006).
Rannsóknir innan talmeinafræði hafa sýnt að hópþjálfun fyrir ýmsar tal- og máltruflanir getur borið
árangur (Elman og Bernstein-Ellis, 1999; Law o.fl., 2012; Simberg, Sala, Tuomainen, Sellman og
Rönnemaa, 2006). Ekki hafa verið gerðar margar rannsóknir á hópþjálfun fyrir radd- og talvanda
einstaklinga með parkinsonsveiki. de Angelis o.fl. (1997) rannsökuðu áhrif hópþjálfunar sem veitt var
fimm einstaklingum með parkinsonsveiki. Þjálfunin fór fram á einum mánuði og voru meðferðartímarnir
13. Markmiðið með þjálfuninni var að auka raddstyrk. Raddstyrkur jókst, þátttakendur sögðu að aðrir
skildu sig betur eftir þjálfunina og raddgæði þóttu betri. Höfundar töldu að hópþjálfun hefði jákvæð
áhrif með því að ýta undir áhugahvöt og með því að gefa þátttakendum tækifæri til að deila reynslu
sinni með öðrum.
Searl o.fl. (2011) gerðu nýlega rannsókn á hópþjálfun sem byggist á LSVT ® . Þátttakendur á
námskeiðinu voru 15 og þjálfunin fór fram einu sinni í viku, 90 mínútur í senn, í átta vikur. Eftir þjálfun
fylltu þátttakendur út spurningalista þar sem kom fram að 87% þeirra fannst rödd og tal hafa batnað,
67% sögðu að aðrir hefðu tekið eftir jákvæðum breytingum á rödd og tali og 60% sögðust þurfa að
endurtaka sig sjaldnar. Það var marktækur munur á raddstyrk í lestri og sjálfsprottnu tali en hann jókst
að meðaltali um 6 dB í báðum verkefnum. Tímalengd langrar röddunar jókst, þátttakendur náðu hærri
tónum og tíðnisviði raddar fyrir og eftir þjálfun jókst. Sjálfsmat þátttakenda á eigin rödd var marktækt
betra eftir þjálfun. Engar viðhaldsmælingar voru gerðar og því er ekki hægt að draga ályktanir um
langtímaáhrif þessarar þjálfunar. Höfundar töldu kosti hópþjálfunar meðal annars vera þá að
keppnisandi myndaðist og þátttakendur reyndu að nota sterkari rödd en hinir. Aðrir þátttakendur gátu
gefið endurgjöf á frammistöðu og bent á ef þurfti að tala með meiri raddstyrk og umhverfið varð
háværara sem líkir meira eftir daglegum aðstæðum en einstaklingsþjálfun. Auk þess fékk
meðferðaraðilinn fjölmörg tækifæri til að fylgjast með frammistöðu þátttakenda í samtölum við aðra
þátttakendur þannig að í hópþjálfun er hægt að fylgjast betur með hvort yfirfærsla verði á þjálfuninni.
Þó að markmið námskeiðsins hafi ekki verið að veita sálfélagslegan stuðning reyndist það vera
aukaþáttur sem þátttakendum líkaði vel, þeim fannst gott að hitta aðra sem þurfa að kljást við sama
sjúkdóm og vinskapur myndaðist. Ókostir hópþjálfunar voru helst þeir að erfiðara var að fylgjast með
og meta hvort hver og einn væri að nota mikið átak í æfingarnar þegar allir voru að gera þær á sama
tíma og hver og einn fékk minni æfingatíma því í sumum verkefnum þurfti að skiptast á.
Hérlendis hefur ein könnun verið gerð á hópþjálfun einstaklinga með parkinsonsveiki. Könnunin var
gerð á Reykjalundi og var skoðað hvaða áhrif raddþjálfun sem byggðist á LSVT ® hafði á raddstyrk 34
einstaklinga sem fengu þjálfun á árunum 1998-2000. Þjálfunin var þrisvar til fimm sinnum í viku í 30
mínútur í senn. Sú könnun leiddi í ljós að raddstyrkur jókst um 16 dB í langri röddun og 3,9 dB í
27