Raddþjálfun einstaklinga með parkinsonsveiki: Mat á ... - Skemman

5 Umræða
Niðurstöður þessarar rannsóknar eru í stuttu máli þær að átta vikna hópnámskeið, tvisvar sinnum í
viku í 90 mínútur í senn jók raddstyrk þátttakenda í upplestri og sjálfsprottnu tali. Viðhaldsmælingar
sýndu að raddstyrkur viðhélst allt að einum mánuði eftir að námskeiði lauk. Hjá einum þátttakanda
jókst raddstyrkur einnig í sjálfsprottnu tali með tvískiptri athygli, tíðnisvið jókst og breytingin viðhélst
einum mánuði eftir að námskeiði lauk. Enginn marktækur munur var á sjálfsmati þátttakenda á rödd og
raddgæðum fyrir og eftir þjálfun. Raddgæði eins þátttakanda voru metin betri strax eftir þjálfn og einum
mánuði eftir þjálfun, það gefur vísbendingar um að raddgæði geti batnað eftir slíka þjálfun og
viðhaldist allt að einum mánuði eftir þjálfun. Upplýsingar um heimaæfingar benda til þess að þó viðhorf
þáttakenda til þeirra hafi almennt verið jákvæð hafi ekki tekist að gera þær að daglegum þætti í lífi
þeirra.
Þátttakandi AI uppfyllti ekki skilyrði um þátttöku í rannsókninni þar sem hann veiktist á meðan
námskeiðið fór fram og mætti aðeins í 56% tímanna. Þrátt fyrir það var ákveðið að hafa niðurstöður
hans með því þær mynda nokkurs konar samanburð og hægt er að sjá hvaða áhrif þjálfun í styttri tíma
hefur. Niðurstöður hans eru þó ekki teknar með þegar ályktanir eru dregnar um áhrif þjálfunar þar sem
hann fékk ekki þjálfun í átta vikur eins og aðrir þátttakendur.
5.1 Mælingar á raddstyrk og tíðnisviði
Fyrsta rannsóknarspurningin var hvort raddstyrkur einstaklinga með parkinsonsveiki ykist eftir
raddþjálfun í hópi, mælt í langri röddun, upplestri og sjálfsprottnu tali. Önnur rannsóknarspurningin var
hvort raddstyrkur héldist í sjálfsprottnu tali ef tvískiptri athygli væri bætt við. Verkefni með tvískiptri
athygli eru flókin fyrir einstaklinga með parkinsonsveiki. Tvær ástæður voru fyrir því að gerð var
mæling á sjálfsprottnu tali með tvískiptri athygli. Önnur ástæðan var sú að ef raddvandi þátttakenda
hefði verið mjög vægur og aðeins komið fram í flóknum aðstæðum hefði þetta verkefni hugsanlega
náð að líkja eftir þeim og kallað raddvandann fram. Hin ástæðan var að reynt var að líkja eftir
daglegum aðstæðum þar sem áreiti eru allt um kring þannig að erfiðara er að beina allri athyglinni að
raddstyrk. Fjórða rannsóknarspurningin var hvort aðrir þættir, svo sem tíðnisvið raddar væru marktækt
betri eftir þjálfun. Hér verður umfjöllun um tíðnisvið raddar samhliða umfjöllun um raddstyrk þar sem
mælingar og úrvinnsla á þessum þáttum var svipuð.
5.1.1 Eftirmælingar
Niðurstöður eftirmælinga á raddstyrk NA sýna að raddstyrkur jókst að meðaltali um 9,1 dB í langri
röddun, 3,9 dB í upplestri og 2,8 dB í sjálfsprottnu tali. Þetta var marktæk aukning. Ekki var marktækur
munur á sjálfsprottnu tali með tvískiptri athygli þó meðaltal eftimælinga hafi verið 2,1 dB hærra en
meðaltal grunnlínumælinga. Mælingar á tíðnisviði sýna að þó það hafi aukist lítillega var munurinn ekki
marktækur.
Niðurstöður eftirmælinga á raddstyrk EÓ sýna að raddstyrkur jókst að meðaltali um 5 dB í upplestri,
5,1 dB í sjálfsprottnu tali og 2,8 dB í sjálfsprottnu tali með tvískiptri athygli. Þetta var marktæk aukning
56