Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

ερπετών. Tο Mεσολόγγι είναι ο πιο φημισμένος ιχθυοπαραγωγικός τόπος
στην Eλλάδα, και η περιοχή φιλοξενεί πολλά ιχθυοτροφεία.
Όσον αφορά τα πουλιά, η περιοχή φιλοξενεί πάνω από 280 είδη. Στις
αμμοθίνες της Λιμνοθάλασσας φωλιάζουν ο Στρειδοφάγος, ο
Θαλασσοσφυριχτής και ο Kοκκινοσκέλης. Mέσα στις σαλικόρνιες φτιάχνουν
τις φωλιές τους τα Nεροχελίδονα και οι Kαλαμοκανάδες, ενώ στις αλυκές
συναντάμε Aβοκέτες. Tα είδη Aσημόγλαρος, Nανογλάρονο, Ποταμοσφυριχτής
και Πετροτριλίδα φωλιάζουν στις αμμώδεις μεριές της λιμνοθάλασσας και του
Δέλτα, ενώ στη Λιμνοθάλασσα φωλιάζουν επίσης ο Λευκοτσικνιάς, η
Nανομουγκάνα και ο Kρυπτοτσικνιάς. Oι Λευκοτσικνιάδες ζουν στο Mεσολόγγι
όλο το χρόνο, ο Aργυροτσικνιάς εμφανίζεται μόνο το χειμώνα, ενώ οι
Xαλκόκοτες περνούν κατά τη διάρκεια της αποδημίας τους.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ.
Σύγχρονη κυνηγετική – θηρευτική Διαγωγή και Συμπεριφορά.
Ο κυνηγός – θηρευτής του 21 ου αιώνα, είναι ρεαλιστής, γνώστης του
περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων των θηραμάτων, φυσιολάτρης και
συναισθηματικά δεμένος με τη φύση, με αμέριστο σεβασμό στη σοφία της και
τη σωστή διαχείρισή της. Η απουσία τροφοσυλλεκτικών αναγκών μέσω των
θηραμάτων, μας δίνει την ευχέρεια της διεξαγωγής κυνηγετικής
δραστηριότητας σε αθλητικό και ψυχαγωγικό πλαίσιο, ευχαριστούμενοι τις
αναζωογονητικές εξόδους μας στη φύση και την υπαίθρια αναψυχή, πάντα
επιζητώντας την αναμέτρηση επί ίσοις όροις με τα λιγοστά πλέον θηρεύσιμα
είδη.
Ενσυνείδητος και νομοταγής στην ισχύουσα νομοθεσία, αποφεύγει να δίνει
αφορμές σε κακοπροαίρετες δυσμενείς κριτικές και σχόλια, σε μια κοινωνία με
αυξημένη οικολογική και φιλοζωϊκή ευαισθησία, που με κατάλληλη
χειραγώγηση από επιτήδειους, στρέφεται και ανενημέρωτη καταδικάζει στην
πυρά δικαίους και αδίκους.
Εισέρχεται στον κυνηγότοπο σεβόμενος το χώρο και τα είδη που διαβιούν
εκεί. Θόρυβοι, άσκοποι πυροβολισμοί, φωνές και βρισιές στα ανυπάκουα
σκυλιά μας, κινητά τηλέφωνα με συνομιλίες σε άλλους συναδέλφους, δεν
συνάδουν με το σημερινό πνεύμα του σύγχρονου πολιτισμένου κυνηγού.
Παρατηρεί το περιβάλλον, χαίρεται τη φυσική αρμονία, προστατεύει τη
χλωρίδα ενημερώνοντας τις αρμόδιες αρχές ή τον κυνηγετικό σύλλογο για
παράνομες καταστροφικές υλοτομίες και παραβάσεις του Δασικού Κώδικα,
απορρίψεις σκουπιδιών, σήμερα δεν υπάρχει ρέμα που ασυνείδητοι να μην το
έχουν γεμίσει (κάποτε εμείς οι παλιότεροι πίναμε στα χωριά μας νερό από τα
ρέματα), προσέχει για τυχόν εκδήλωση πυρκαγιάς και συνεργάζεται φιλικά με
άλλα άτομα που χαίρονται την ύπαιθρο και θα συναντήσει στην κυνηγετική
του έξοδο (βοσκούς, ξυλοκόπους, καλλιεργητές, επισκέπτες - περιπατητές
κλπ) έγκαιρα αντιλαμβανόμενος την παρουσία τους και την άμεση λήψη
μέτρων ασφαλείας. (σ.σ Στο Βέλγιο στην περιοχή όπου διεξάγονταν κυνήγι, από την
προηγουμένη πήγαιναν και έβαζαν περιμετρικά στις εισόδους και στους δρόμους, πασάλλους
στο πάνω μέρος των οποίων υπήρχε χάρτινος στόχος ομοκέντρων κύκλων με την ένδειξη
«κυνήγι σε εξέλιξη» για την ενημέρωση των επισκεπτών και την αποφυγή ατυχημάτων.)
Λαθροθήρες τυφεκιοφόροι δεν έχουν θέση στην κυνηγετική οικογένεια και
όταν γίνονται αντιληπτοί θα πρέπει να καταγγέλλονται, επιζητώντας την
[113]