Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

Στην Ελλάδα ο τρόπος κυνηγίου είναι κατ’ αρχάς η παγάνα, όπου αφού
εντοπισθούν με ιχνηλάτηση τα αγριογούρουνα σε κάποια δασώδη περιοχή,
πιέζονται από ακροβολισμένους κυνηγούς - παγανιστάδες κάνοντας θόρυβο
και ωθώντας τα ζώα προς τα καρτέρια όπου επανδρώνουν κυνηγοί
σκοπευτές. Η μέθοδος αυτή απαιτεί ομάδες 10-15 ατόμων.
Άλλος τρόπος, είναι ο τρόπος που περιγράφει ο Ξενοφών με τη χρήση
κυνηγετικών ιχνηλατών οι οποίοι ανευρίσκουν το θήραμα το διώκουν και το
οδηγούν πάλι σε καρτέρια όπου βρίσκονται οι κυνηγοί σκοπευτές. Σε κάθε
κυνηγετική περίοδο πολλά κυνηγόσκυλα τραυματίζονται ή σκοτώνονται,
κυρίως τα άπειρα, που επιτίθενται στο μεγάλο ζώο, το οποίο αμυνόμενο τα
ξεσχίζει με το πανίσχυρο ρύγχος του. Σπάνια, εφαρμόζεται και το κυνήγι από
μεμονωμένους κυνηγούς ιχνηλάτες που ψάχνουν μόνοι περιοχές όπου
συγκεντρώνονται αγριόχοιροι (νερόλακκοι για τα λασπόλουτρα που
αρέσκονται, καλλιέργειες, χωράφια με βολβοειδείς φυτά που αρέσκονται να
ανασκάπτουν κλπ) στήνοντας καρτέρι σε προετοιμασμένα σημεία. H μέθοδος
τείνει να είναι πιο επιλεκτική, επιτρέποντας στον κυνηγό να επιλέξει πιο
θήραμα θα πάρει. (σ.σ. μεταφέρω αφήγηση φίλου κυνηγού του Νέστορα από
το Διδυμότειχο, ο οποίος μου περιέγραψε την επί τριήμερο ενεδρευτική του
επιμονή σε μεγάλο κάπρο που είχε εντοπίσει σε νερόλακκο μέσα στο δάσος.
«Τον περίμενα πάνω σε ένα κορμό κομμένου δέντρου για τρεις μέρες, όλη τη
νύχτα μέχρι το πρωί…τίποτε…το τρίτο βράδυ κατά τις 02:00 τον άκουσα να
έρχεται..του έριξα τρεις σφαίρες για να μείνει…ήμουν μόνος μέσα στη νύχτα…
τον έδεσα με σχοινί από το κεφάλι..τον έσυρα 500 μέτρα στο ανηφορικό
μονοπάτι..με πήρε το πρωί μέχρι να τον βγάλω στο αυτοκίνητο…όταν τον
γδάραμε στο χωριό..το μαχαίρι δεν έκοβε το χοντρό του δέρμα..με το
αλυσοπρίονο τον γδάραμε..ήταν πάνω από 200 κιλά, στο δέρμα του βρήκαμε
πολλά παλιά δράμια κολλημένα!!! »
Όποια μέθοδος και αν εφαρμόζεται είναι ουσιαστικής σημασίας η αποφυγή
θήρευσης του κυρίαρχου θηλυκού και των άλλων θηλυκών της αγέλης.
Παράλληλα, η αφαίρεση των ανώριμων αρσενικών ωφελεί στην
αναπαραγωγή της αγέλης.
Μακρύκαννα λειόκακαννα όπλα, μήκος κάννης 76-81 εκ. με αυξημένες
πιέσεις είναι κατάλληλα, φυσίγγια με σφαιρίδια (εννίαβολα, δωδεκάβολα) αλλά
και μονόβολα για σχετικά μακρινές τουφεκιές με βαρειές γομώσεις
χρησιμοποιούνται. Η αυστηρή ελληνική νομοθεσία απαγορεύει τη χρήση
ραβδωτών που χρησιμοποιούνται στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες για τα
μεγάλα τριχωτά θηράματα.
ΛΑΓΟΣ (Lepus europaeus)
[16]