Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

και πλάτες όλο μυς. Τα κοντά και στρογγυλεμένα αυτιά του βρίσκονται ψηλά
στο κεφάλι, που κι αυτό είναι στρογγυλό, με φαρδιά ανασηκωμένη μύτη και
γερές σιαγώνες. Το στήθος του βαθαίνει. Η ουρά του είναι κανονικά κοντή,
ενώ μερικά γεννιούνται άνουρα. Το τρίχωμα του, όχι πολύ λεπτό, απλώνεται
ομοιόμορφα σ' όλο το σώμα ή κάνει ελαφρούς κυματισμούς. Το χρώμα του
μπορεί να είναι λευκό και καφέ, λευκό και πορτοκαλί, λευκό και μαύρο, κάποτε
τρίχρωμο λευκό, μαύρο, καφέ. Το ύψος του κυμαίνεται από 46-50 εκατοστά
και το βάρος 13-17 κιλά. Εκπαιδεύεται εύκολα, είναι υπάκουο με πολύ καλό,
φιλικό και κοινωνικό χαρακτήρα. Γενικά θηραματοφόρο (απορτάρισμα) στα
θηράματα που κυνηγάει. Το τρίχωμα του ιδιαίτερα των ασπρόμαυρων τους
θερινούς μήνες που κυνηγιέται το ορτύκι, αποτελεί μειονέκτημα μειώνοντας
λόγω ζέστης την απόδοση τους, αντίθετα δουλεύουν ακούραστα τους
φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, στην πέρδικα και στα πυκνά στη
μπεκάτσα όπως και στους βαλτότοπους για τα υδρόβια, κυρίως στο
απορτάρισμα. Ιχνηλατεί το φρέσκο λαγό και τον διώκει με φωνές
«κλαφουνίσματα» όπως ο ιχνηλάτης. Μάλλον κοντινής έρευνας, διατηρώντας
πολύ καλή οπτική επαφή με τον κυνηγό, από τον οποίο αναμένει εντολές
αναζητώντας τον συνεχώς.
Αγγλικός Δείκτης - ΣΕΤΤΕΡ
[Αγγλικό - Ιρλανδικό - Τρίχρωμο - Γκόρτον]
Ιδιοσυγκρασία - Κυνηγετικά Χαρακτηριστικά
Το Αγγλικό Σέττερ είναι μία απ'τις παλαιότερες κυνηγετικές φυλές και η
ιστορία του πηγαίνει πίσω έως τον 14ο αιώνα. Προήλθε πριν εκατοντάδες
χρόνια από το Σπάνιελ ( Spaniel) και ήταν γνωστό από τον 15ο αιώνα ως το
«καθιστό Σπάνιελ» (SettingSpaniel). Τότε το είχαν να βρίσκει και να
«καρφώνει» (Setting) τα πουλιά.
Δούλευε ελεύθερα μπροστά απ'τον κυνηγό, ψάχνοντας την γύρω περιοχή.
Όταν έβρισκε πουλιά, έπρεπε να σταθεί ή να κάτσει κάτω (Set), μένοντας
ακίνητο, μπροστά απ'το θήραμα, συχνά σηκώνοντας λίγο την μύτη του, προς
την κατεύθυνσή του. Το στάνταρ του kennel club, περιγράφει το Σέττερ σαν
ένα «πολύ φιλικό» με καλό χαρακτήρα σκύλο. Αυτό είναι και ένα απ'τα
σημαντικότερα χαρακτηριστικά της φυλής. Το τρίχωμα του σέττερ από πίσω
απ'το κεφάλι και σε όλο τον κορμό, είναι μακρύ, μεταξένιας υφής και ποτέ
κατσαρό. Πίσω από τα πόδια (μπροστινά και πισινά) μακρύτερο, φτάνει
σχεδόν στα πέλματα. Στην ουρά, αυξάνεται προοδευτικά έως την μέση της και
είναι κοντύτερο στο τέλος, δίνοντάς της το χαρακτηριστικό σχήμα της
«σπάθας».
[65]