Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

Τα χρώματα του σέττερ είναι άσπρο με μαύρες κηλίδες (bleubelton), άσπροπορτοκαλί,
άσπρο-καφέ-μαύρο (tricolour). Άσπρο-καφέ σκούρο είναι
αποδεκτό αλλά πολύ σπάνιο. Τα χρώματα που δίνουν τις παραπάνω
ονομασίες, είναι τις περισσότερες φορές στο κεφάλι, λαιμό, στήθος και στα
πόδια. Το μέγεθός του όπως στις περισσότερες φυλές, είναι διαφορετικό στα
δύο φύλλα. Τα αρσενικά μεγαλύτερα και στο ύψος και στο βάρος.
Αρσενικά : Τυπικό ύψος στον ώμο είναι: 63-- 68 εκατ., Θηλυκά : Τυπικό
ύψος στον ώμο είναι: 60-- 63 εκατ.
Στον Ελλαδικό χώρο όπως και τα επανιέλ τους ζεστούς μήνες το μακρύ
τρίχωμά του εμποδίζει την απόδοσή του ιδιαίτερα τα Γκόρτον, ενώ τους
φθινοπωρινούς, χειμερινούς στα πετρώδη εδάφη της πέρδικας και τα πυκνά
της μπεκάτσας έχει εξαιρετική απόδοση έχοντας ισχυρή όσφρηση και
θηρευτικό πάθος, κάνοντας ανοιχτή έρευνα και σταθερή φέρμα με το
χαρακτηριστικό του κάθισμα (σέτ –σέττερ), πολλές φορές με την κοιλιά,
περιμένοντας τον κυνηγό να ξεφωλιάσει το θήραμα. Η μακριά ουρά του
τραυματίζεται σε θαμνώδη εδάφη αιμορραγώντας και απαιτώντας συνεχή
φροντίδα. Εκτελεί περιορισμένη θηραματοφορία η οποία με κατάλληλη
εκπαίδευση βελτιώνεται.
Ο Δείκτης Πόιντερ (Pointer)
Ιδιοσυγκρασία - Κυνηγετικά Χαρακτηριστικά
Πιθανή πατρίδα του θεωρείται η Ισπανία, χωρίς αυτό να είναι τελείως
εξακριβωμένο. Πάντως, η ονομασία Πόιντερ προέρχεται από την ισπανική
λέξη πούντας που σημαίνει "δείχνω". Ο σκύλος της φυλής αυτής είναι,
μεγαλόσωμος, με σώμα που σε πλάγια όψη μπορεί να εγγραφεί σε
τετράγωνο. Η εξωτερική του εμφάνιση γενικά μαρτυρεί δύναμη, αντοχή και
ταχύτητα. Τα αυτιά του είναι μεσαίου μήκους, εκλύονται ψηλά και κρέμονται
στα πλάγια του κεφαλιού. Η ουρά του είναι μακριά, χοντρή στη βάση και πιο
λεπτή στην άκρη, και βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τη σπονδυλική στήλη όταν
ο σκύλος βρίσκεται σε "φέρμα". Το τρίχωμα του είναι κοντό, σκληρό,
γυαλιστερό και έχει χρώμα λευκό με μαύρες, κίτρινες ή καστανοκόκκινες
βούλες, σε συνδυασμό ή όχι με κηλίδες. Ακόμη, υπάρχουν Πόιντερς με
μαύρο, κίτρινο ή καστανοκόκκινο χρωματισμό.
Ο σκύλος Πόιντερ θεωρείται ο καλύτερος σκύλος δείκτης και γι' αυτό άλλωστε
συνετέλεσε στη δημιουργία πολλών άλλων κυνηγετικών φυλών, όπως Βίζλα,
Κούρτσχαρ, Σπάνιελ της Βρετάνης κ.ά. Τα πολύ αναπτυγμένα κυνηγετικά του
χαρακτηριστικά έχουν ως αποτέλεσμα, όταν δεν είναι εκπαιδευμένος να
ενεργεί ακολουθώντας μόνο το ένστικτο του. Έτσι, λόγω υπερβολικού ζήλου,
δείχνει ανυπακοή στον κυνηγό, συχνά απομακρύνεται πολύ από κοντά του
ασυγκράτητος και κατά το ομαδικό κυνήγι ανταγωνίζεται τα άλλα
κυνηγόσκυλα με αποτέλεσμα να αποσπάται η προσοχή του. Απαιτεί επιμονή
και υπομονή στην εκπαίδευση λόγω ισχυρού χαρακτήρα που τον κάνει
ανυπάκουο και να μην αναπτύσσει επαφή με τον κυναγωγό. Ανοικτής
[66]