Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

βουτάει με το κεφάλι προς τα κάτω! Aφήνει, μάλιστα, ένα δυνατό "κι-βιτ" ή ένα
παρατεταμένο "κι-ρ-βι". Tρέφεται με έντομα και σκουλήκια.
H φωλιά της είμαι μια μικρή κοιλότητα στο έδαφος στην οποία γεννάει
συνήθως 4 αβγά, που έχουν χρώμα λαδοπράσινο με πυκνές σκούρες
κηλίδες. H επώαση διαρκεί 26-28 ημέρες και τα μικρά δέχονται τη φροντίδα
των γονιών και κάνουν τα πρώτα τους πετάγματα μετά από 35-40 μέρες.
Τρόποι θήρευσης – Όπλο, πυρομαχικά.
Σε καρτέρι ή με προσέγγιση των κοπαδιών στη βοσκή.
Μήκος κάννης όπλου 66 - 71 εκ., συσφίξεις 3,4*, φυσίγγια 34-38 γρ. σκάγια
Νο 7,8.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ
Κυνηγετικοί Σκύλοι, Φυλές – Τρόποι Εργασίας.
Ιστορικά Στοιχεία
(-κεκτῆσθαι κύνας Ἰνδικάς, Κρητικάς, Λοκρίδας, Λακαίνας) ο Ξενοφών μας
αποκαλύπτει ότι τον 4 ο αιώνα π.χ οι φυλές ιχνηλατών ήταν Ινδική φυλή, ο
κρητικός ιχνηλάτης που έφτασε έως τις μέρες μας, η Λοκρική φυλή, και η
Λακωνική. Φαίνεται λοιπόν ότι στην αρχαία Ελλάδα η Λακωνική δεν ήταν η
μοναδική φυλή σκύλων. Αντίθετα, σε αρχαία κείμενα της ελληνικής και
λατινικής γραμματολογίας αναφέρεται ένα πλήθος από φυλές σκύλων του
αρχαίου ελληνικού κόσμου που έφεραν ονόματα προερχόμενα συνήθως, από
αρχαία ελληνικά τοπωνύμια όπως οι φυλές που αναφέρει ο Ξενοφών. Έχουν
γίνει, μάλιστα, κάποιες προσπάθειες να αναγνωριστούν οι κατά τόπους φυλές
στις παραστάσεις σκύλων που εντοπίζονται σε σωζόμενα έργα ή νομίσματα
προερχόμενα από περιοχές όπου «εκτρέφονταν» οι συγκεκριμένες φυλές
σκύλων.
Αναφορικά με την μορφολογία των ιχνηλατών μας καθοδηγεί ο Ξενοφών, (στο
αρχαίο κείμενο κατανοητο χωρίς μετάφραση, )«πρῶτον μὲν οὖν χρὴ εἶναι μεγάλας, εἶτα
ἐχούσας τὰς κεφαλὰς ἐλαφράς, σιμάς, ἀρθρώδεις, ἰνώδη τὰ κάτωθεν τῶν μετώπων, ὄμματα
μετέωρα, μέλανα, λαμπρά, μέτωπα πλατέα, τὰς διακρίσεις βαθείας, ὦτα μικρά, λεπτά, ψιλὰ
ὄπισθεν, τραχήλους μακρούς, ὑγρούς, περιφερεῖς, στήθη πλατέα, μὴ ἄσαρκα ἀπὸ τῶν ὤμων,
τὰς ὠμοπλάτας διεστώσας μικρόν, σκέλη τὰ πρόσθια μικρά, ὀρθά, στρογγύλα, στιφρά,
ὀρθοὺς τοὺς ἀγκῶνας, πλευρὰς μὴ ἐπὶ γῆν βαθείας, ἀλλ᾽ εἰς τὸ πλάγιον παρηκούσας, ὀσφῦς
σαρκώδεις….»
Για την αναπαραγωγή, (ελέυθερη μετάφραση) « ας απαλλάξει τις σκύλες από
τους κόπους τον χειμώνα, ώστε εκείνες, έχοντας ξεκουραστεί, να γεννήσουν
γερά κουτάβια. Γιατί αυτή είναι η καλύτερη εποχή για την αναπαραγωγή των
[63]