Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

περασμένου αιώνα και «καθαρή», έτσι το οικοσύστημα της πεδινής πέρδικας
δεν είχε επηρεαστεί. Πεδινές πέρδικες βρήκα πολλές στο Βέλγιο!!…ναι στο
Βέλγιο που σε μέγεθος είναι σαν την Πελοπόννησο και ήταν απίστευτο τι
θηράματα κρατούσε, (πέρδικες, φασιανούς, κουνέλια, λαγούς, ζαρκάδια,
αγριογούρουνα, φάσσες ) βέβαια όπως θα παραθέσω σε άλλο κεφάλαιο το
κυνήγι ήταν το πιο ακριβό σπόρ γιατί έπρεπε να νοικιάσεις κυνηγότοπο και
επιπλέον δύσκολα έπαιρνες άδεια κυνηγού με αυστηρές γραπτές εξετάσεις
νομοθεσίας, οικοσυστημάτων και πρακτικές κυνηγετικής εφαρμογής με
ποσοστό επιτυχίας ενός επιμελούς υποψηφίου κυνηγού με τρίμηνο
φροντιστήριο 60%. Μου έλεγε φίλος βέλγος, ότι για να επιβιώνουν τα
εδαφόβια πουλιά που κυνηγούσαν, αμέτρητοι φασιανοί και πεδινές πέρδικες,
καθώς και πλήθος λαγών, εξόντωσαν με αμοιβή τις αλεπούδες και τα άλλα
αρπακτικά. Όντως βγάζοντας για εκγύμναση το επανιέλ που αγόρασα στη
Γαλλία, στα βέλγικα χωράφια και δάση πάντοτε αξημέρωτα γιατί
απαγορευόταν, όλα ήταν πριβέ, ιδιωτικά και αυστηρό έλεγχο όχλησης των
θηραμάτων (την προγύμναση των σκύλων αναλάμβαναν έναντι αδράς
αμοιβής επαγγελματίες εκτροφείς που διέθεταν ειδικούς χώρους
εκπαίδευσης), δεν συνάντησα ποτέ αλεπού. Στη χώρα μας υπάρχει τέτοιος
υπερπληθυσμός που χάθηκε η ισορροπία εις βάρος των θηραμάτων, στο
προάστιο που μένω τις βραδινές ώρες τις βλέπεις να πλησιάζουν τους κάδους
σκουπιδιών και να κάνουν εξορμήσεις στα κοτέτσια, πως λοιπόν να επιβιώσει
εδαφόβιο πτερωτό ή ακόμη ο λαγός; Πριν κάμποσα χρόνια οι κυνηγετικοί
σύλλογοι κάνοντας καταγραφή των πληθυσμών της αλεπούς στην περιοχή
τους, έπαιρναν άδεια και μια φορά το χρόνο εξόντωναν με δηλητηριασμένα
δολώματα ορισμένο αριθμό, σώζοντας έτσι μεγάλες απώλειες θηραμάτων,
σήμερα ούτε λόγος να γίνεται από την «τρομοκρατία» των φιλοζωϊκών
οργανώσεων.
Τρόποι θήρευσης – Όπλο, πυρομαχικά. Απαγορεύται στη χώρα μας.
Όπως και για τα προηγούμενα είδη πέρδικας μόνο σε ρεζέρβες.
Αγριόκουρκος (urogallus Tetrao)
Τάξη Ορνιθόμορφα (Galliformes) Οικογένεια - Τετραονίδαι (Tetraonidae)
Είναι το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας των ονομαζόμενων αγριόγαλλων .
Το αρσενικό φτάνει τα 75-90 εκατοστά στο μήκος και το θηλυκό 55-65
εκατοστά. Είναι είδος ενδημικό και με συγκεκριμένες περιοχές (βιότοπους) .
[38]