Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

αυτό..η επιμονή μου και υπομονή μου τελικά επιβραβεύθηκε, όλα τα ζώα
εκπαιδεύονται το ζήτημα είναι να επιλέγουμε αυτά της «ήσσονος
προσπαθείας».
Η Μπρίτα του γράφοντα με κροτοφοβία και ανθρωποφοβία με το χρυσό βραβείο σε
ερασιτεχνικούς αγώνες.
Η βασική εκπαίδευση απαιτεί κατάλληλη τεχνική, υπομονή, επιμονή, και
διάθεση χρόνου, σκύλος που εύκολα δέχεται τη βασική εκπαίδευση έχει
πολλές πιθανότητες να επιτύχει στην ειδική που θα ακολουθήσει.
1. ΔΕΙΚΤΕΣ
Έχοντας με επιτυχία περάσει τη βασική εκπαίδευση που κυρίως αφορά την
πειθαρχία, το κάλεσμα, την άνοδο στο αυτοκίνητο και την χρήση του οδηγού
για την χειραγώγηση του σκύλου, παράλληλα αρχίζουμε την ειδική
εκπαίδευση η οποία θα αποτελεί μέρος της ημερήσιας εκπαίδευσης του
σκύλου με συνεχείς επαναλήψεις, όχι όμως πάνω από 4-5 φορές.
Ο κυνηγός με δείκτες πάντοτε έχει φυλάξει τα φτερά από μπεκάτσες, τα
πούπουλα ορτυκιών που θήρευσε, κάποιο λαγοπόδαρο από φίλο, δέρμα
λαγού κλπ. Για την κροτοφοβία και τον εθισμό του σκύλου με το όπλο,
διαθέτει μικρό πιστολάκι με καψύλια που είναι πολύ φθηνό. Μερικοί φίλοι
βγάζουν το σκύλο στο χωράφι και πυροβολούν με το όπλο, φυσικό ο σκύλος
να φοβηθεί και να τραπεί σε φυγή, μη γνωρίζοντας τι είναι ο υπόψη θόρυβος.
Πρώτη επαφή με μυρωδιά θηράματος. Αφού το σκυλάκι μας είναι 4 μηνών
και ακολουθεί τη βασική εκπαίδευση που είπαμε, παίρνουμε ένα καλάμι 1-1,5
μ και χρησιμοποιώντας πετονιά ψαρέματος δένουμε στην άκρη το φτερό μιας
μπεκάτσας, ή ενός περιστεριού εάν έχουμε ή ένα λαγοπόδαρο. Αρχίζουμε να
το σέρνουμε σιγά στο έδαφος κουνώντας το με μικρά πηδηματάκια
προκαλώντας την προσοχή του κουταβιού. Εάν έχει θηρευτικά ένστικτα θα
ορμήσει να το πιάσει, το τραβάμε απότομα και δεν το αφήνουμε. Πάλι το
προσγειώνουμε πιο πέρα και το τραβάμε, το κουτάβι πάλι θα ορμήσει, ίδιο
παιχνίδι..θα αρχίσει να μανιώνετε που δεν μπορεί να πιάσει το φτερό και τότε
από τη φύση του θα αλλάξει τακτική, προσεγγίζοντας τώρα προσεκτικά και
σταματώντας (φερμάροντας) όταν δει ότι εμείς κουνάμε το φτερό έτοιμο να
φύγει. Μερικές φυλές όπως τα σέττερ, πόϊντερ από 3-4 μηνών στήνονται
ακίνητα δείχνοντας το θήραμα, οι ηπειρωτικές φυλές (επανιέλ, κούρτσχαρ)
λίγο αργότερα. Εάν το κουτάβι μας φέρμαρε του λέμε σιγανά και συνεχώς τη
λέξη «φέ-ρμα, φέ-ρμα..» και εάν μπορούμε το χαϊδεύουμε στη πλάτη…κάποια
στιγμή θα σπάσει τη φέρμα και θα ορμήσει στο φτερό..το τραβάμε και δεν το
αφήνουμε να το πιάσει…Κάνουμε την άσκηση αυτή για 1-2 εβδομάδες, μετά
ενώ το σκυλάκι φερμάρει το φτερό, παίρνουμε το πιστολάκι και όταν στήνεται
ρίχνουμε ένα καψύλιο, κάθε φορά που κάνουμε φτερό, πυροβολούμε με το
[84]