Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

περίπου 4.500 άτομα, αλλά στην Ελλάδα από το 1980 έχουν γίνει μόνο 8
αναφορές ύπαρξης του είδους και κυμαίνονται από 3 μέχρι 69 άτομα
(Jerrentrup & Handrinos 1987). Eίναι εξαιρετικά ντροπαλό και φοβιτσιάρικο
πουλί. Η θηρεύση της απαγορεύται στη χώρα μας.
Νανόχηνα, Lesser White-fronted Goose (Anser erythropus).
Η νανόχηνα είναι τακτικός αλλά σπάνιος και τοπικός χειμερινός επισκέπτης
στην Ελλάδα. Φτάνει στη χώρα μας περί τα τέλη Οκτωβρίου και μέχρι τα μέσα
Μαρτίου διαχειμάζει σε λίγους μεγάλους υγρότοπους της κεντρικής και
ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ιδιαίτερα δε στο Δέλτα Έβρου και στη Λ.
Κερκίνη και, δευτερευόντως, στη Λ. Ισμαρίδα, στις λιμνοθάλασσες της Θράκης
και στο Δέλτα Νέστου.
Μοιάζει με την ασπρομετωπόχηνα, αλλά είναι μικρότερη σε μέγεθος (από 53
έως 65 εκ.) με τη λευκή λωρίδα να φτάνει μέχρι ψηλά στο κεφάλι και εμφανή
κίτρινο δακτύλιο γύρω από το μάτι. Τα μαύρα σημάδια στην κοιλιά είναι
λιγότερα και πιο άτονα. Παλαιότερα δεδομένα δείχνουν ότι το είδος ήταν πιο
κοινό στην Ελλάδα και με ευρύτερη κατανομή από τη σημερινή (Handrinos &
Goutner 1990, Handrinos 1991, Handrinos & Akriotis 1997). Οι νανόχηνες
που επισκέπτονται τη χώρα μας ανήκουν στο φιννοσκανδικό υποπληθυσμό,
που φωλιάζει στην υποαρκτική ζώνη της βόρειας Σκανδιναβίας και της
χερσονήσου Κόλα της Β.Δ. Ρωσίας. Στοιχεία από δακτυλιώσεις που γίνονται
στη βόρεια Νορβηγία και από δορυφορική παρακολούθηση υποδεικνύουν ότι
το σύνολο.
Η θηρεύση της απαγορεύται στη χώρα μας, προσοχή λόγω της μεγάλης
ομοιότητας της νανόχηνας με την ασπρομέτωπη χήνα,(Anser albifrons).
Σταχτόχηνα, Greylag Goose (Anser anser).
[49]